Zgadzam się z przedmówcą ,co do treści filmu.
Dodam jeszcze że wspaniale zagrał odtwórca głównej roli w filmie Jerzy Głowacki.
Również wielkie uznanie dla reżysera i autora scenariusza Roberta Krzempeka.

"nie ma już marzeń, które mogłyby popchnąć życie na wyższy poziom" to nie marzenia podnoszą poziom życia, a ich spełnianie. im jest gorzej tym więcej marzeń i tym prostsze mogą być. film jest trochę przerysowany, bo nie jest aż tak źle, da się żyć. skrajne przypadki biedy znajdziesz tak samo w USA, we Francji czy gdziekolwiek indziej na świecie. Biedę powoduje głupota, pochodzenie, albo pech. Jak nie masz strasznego pecha, masz dom którym rodziców stać na czynsz chleb i wodę, to może być ciężko, ale nauka [dzienne studia nic kosztują] lub praca [da się wyżyć pracując w tesco czy w solarium] są w Twoich rękach. oczywiście to zależy od miejsca Polsce. oczywiście nie mówię o zakładaniu rodziny. mówię tylko, że sytuacje takie jak w tym filmie są raczej rzadkością. Polska już nie jest krajem trzeciego niedorozwinięcia [może polską edukacją, która schodzi od paru lat na psy :)]

tak więc przestańcie tu dołować. bo a nawet jeśli takie sytuacje spotykają ludzi to wiecie o nich [ja raczej też] tylko z mediów [często koloryzujących], w końcu właśnie prowadzimy dyskusję przez internet, więc stać nas na kompa i net, a tu już chyba coś, nie :)

"weź się w garść, póki jeszcze czas." zgadzam się, że taka właśnie może być wymowa tego filmu. a co do polskich władz, to pomimo całej niechęci i ich głupoty, uważam, że po tym co Polska przeszłą, to nie jest tak źle. i wcale nie odczuwam braku bodźca, by kochać ten kraj...

bodziec jest w sercu, a nie w portfelu.