Zanim wgl obejrzałam ten film zajrzałam to tu to tam jakie są opinie innych widzów i muszę powiedzieć, że mimo iż zazwyczaj sequele faktycznie wypadają gorzej na tle pierwszej części to zdziwiłam się tyloma negatywnymi opiniami, w zasadzie nie widziałam ani jednej pozytywnej i dlatego postanowiłam napisać swoją. Otóż po poznaniu opinii powszechnej stwierdziłam że nie będę oczekiwać gruszek na wierzbie i myślę że właśnie tak należy podejść do tego filmu. Nie spodziewać się cudów niewidów. Film ma być przyjemny, trzymający w napięciu, w końcu nie wiadomo z kim będzie ostatecznie główna bohaterka, ale również pokazujący pewne rzeczy nieco bardziej realistycznie. Tak jak pierwsza część bardzo mi się podobała tak o tej mogę powiedzieć że jest równie dobra jak nie lepsza. A dlaczego? Bo pokazuje właśnie, że budowanie związku nie jest czymś łatwym i nie składa się z idyllicznej sielanki, zwłaszcza jeśli jest to związek dwojga młodych ludzi którzy jeszcze wielu rzeczy o życiu nie wiedzą i muszą się jeszcze wiele nauczyć. Wciąż popełniają błędy i próbują je naprawić. Lara Jean w końcu zostawia za sobą czarujące wyobrażenia o idealnym romansie niczym z książek i akceptuje to, że w realnym życiu nie zawsze wszystko będzie się fantastycznie układać. Innymi słowy powoli dojrzewa. Sam John zaś nie urzekł mnie specjalnie, jednak trzeba przyznać że dzięki temu iż trochę namącił w życiu Lary Jean, bohaterka mogła dojść do odpowiednich wniosków i nauczyć się czegoś. Czy został wobec tego wykorzystany? Czy można powiedzieć że Lara Jean bawiła się jego uczuciami? Niekoniecznie. Dziewczyna była poprostu zagubiona i do pewnej chwili sama nie wiedziała co czuje, dlatego sprawy z Johnem tak się potoczyły. Gdy ktoś bawi się czyimś uczuciami raczej robi to świadomie i wie że sam nic do tej osoby nie czuje.
Kończąc te wywody ja osobiście ten film polecam obejrzeć, oczywiście zachowując dystans co do oczekiwań, w końcu to nie film o poważnej, wielkiej miłości dwójki niesamowicie dojrzałych ludzi, a wręcz przeciwnie ;)