Film, choć nie jest bardzo oryginalny, wyróżnia się sposobem przedstawienia głównych bohaterów. Jennifer to osoba silna, ale jednocześnie zamknięta w sobie i samotna. Jej potrzeba kontroli i bliskości oraz lęk przed utratą znaczenia tworzą postać pełną sprzeczności — raz chce rządzić, innym razem czuje się bezradna. Fernando natomiast pragnie zmienić swoje życie, ale boi się utracić własną tożsamość. Trudno jednoznacznie ocenić, czy zależy mu bardziej na miłości, czy na lepszej przyszłości. Ich relacja pokazuje, jak łatwo można utknąć w toksycznych schematach, gdy potrzeby i obawy obu stron ścierają się ze sobą.