Z całym szacunkiem dla ciebie ale twoje argumenty są śmieszne dla mnie.. film bardzo dobry tak jak i gra aktorów. Jestem pewny że inaczej odebrałbyś ten film gdy byś przeżył taką tragedię wtedy nie śmiałbyś się z takich tekstów jak "Każ mi się zabić! No dalej" tylko byś płakał pozdro

Kino istnieje m.in. właśnie po to, żebym pomimo tego, że nie doświadczyłem takich tragedii w życiu, poczuł je na własnej skórze. A podczas oglądania "Drogi do przebaczenia" nawet dreszcz emocji nie przeszedł po mojej skórze! A moją reakcją na plastikowe, nieprzekonujące aktorstwo i wymuszone dialogi jest śmiech. Jeśli twierdzisz, że moje argumenty są śmieszne, to ja twierdzę, że dałeś się nabrać na tą historyjkę, a Twoje filmowe ambicje bardzo łatwo zaspokoić.

hmmm ostatnio nie trudno nie zauwazyc pewnych zachowan w kinie jakby wszystko sie przewroclo do gory nogami na smiesznych rzeczach/scenach w kinie nastepuje grobowa cisza na smutnych/tragicznych smiech ja pozostane przy tej drugiej sytucji, podobnie jak na Mgle (The Mist) i na tym filmie ludzie sie smieja gdy mezczyzna ukazuje swoja bezradnosc i ogromne cierpienie ( w obu przypadkach z powodu smierci dziecka swojego nie swojego nie wazne) coz w tym takiego dziwnego i przede wszystki smiesznego??? nie rozumiem byc moze nie jestesmy przywyczajeni do takiego widoku, w polsce panuje przekonanie "chlopaki nie placza" lecz oni przeciez takze placza, cierpia czuja smutek. Uwazam ten film za bardzo dobry, podobnie jak gre aktorow i muzyke ale to tylko moje zdanie i nikt nie musi sie z nim zgadzac pozdrawiam