Mniej więcej od połowy gubi się cała finezja i magia początku. Film staje się beznamiętną sieczką, okraszoną nutą mydła. Zakończenie jest bardzo łatwe do odgadnięcia; kto oglądał Życie Carlita, ten nie będzie miał z tym problemu. Za słabo poznaliśmy to ludzkie oblicze Sullivana - ukazany jest w zasadzie jako bezduszny morderca z wiecznym poczuciem winy ukazanym na twarzy. A przecież jest też ojcem, a za mało tego ojcostwa tutaj. Relacje z synem niedokończone.
Ładna scenografia, pełne szczegółów miasta lat 30. Ten film jest ładnym pudłem, które kryje niezbyt bogate wnętrze.
7/10.