Dla mnie wstawki z sugestywną (?) muzyką i dialogami były jak najbardziej na miejscu. Zdaję sobie sprawę,ze na tej podstawie reżyser chciał wykreować inne wątki, mianowicie : relacje z synem, wartości, priorytety etc.
Faktycznie, czasami irytowała mnie jego zbolała mina - to chyba bardziej na mnie zadziałało. Finalnie jednak analiza i interpretacja zostaje dla nas. Ostatnie zdanie chłopca : "O'Sullivan był przede wszystkim moim ojcem".

I tak jak mówisz, ciekawa, dobrze odegrana produkcja.
A, Jude Law jako fiksat, genialny!

moim zdaniem był to celowy zabieg. Główny bohater grany przez Hanksa nie był zwykłym osiłkiem działającym na usługach mafii. Jego szef czyli Mr Rooney był dla niego jak ojciec a to dla Michaela było tragedią. Musiał wybrać czy odpłacić się za zabicie swojej rodziny czy olać sprawę dla szacunku faceta który go wychował od dziecka kupił mu dom i jest dla niego jak ojciec...

On nie był szlachetny, nigdy się taki nie czuł, ale nawet największy gnojek nie pozwoli na to, aby zabójca jego żony i dzieci uszedł bezkarnie.
Poza tym po wspólnej podróży ze swoim synem odnajdują więzi, które ich łączą, czyli można zasugerować, że gdzieś w przeszłości brakowało mu tej rodzinnej miłości i dlatego podążał złą drogą- "drogą do zatracenia"( co nie znaczy, że był bez serca). Bohater grany przez Toma nie chce aby jego syn odziedziczył po ojcu "fach"- co fajnie pokazuje ostatnia scena- to też świadczy o tym, że gdzieś w głebi bardzo go kochał, ale bał się to jawnie pokazać.
Jak dla mnie postać grana przez Hanksa nie była taką typowo czarną postacią, jak dla tego gatunku filmu, to było oczywiście celowe.