Jedną z najważniejszych rzeczy jaką "ludzki" człowiek robi za wszelką cenę jest ochrona własnego potomstwa, przed jakimkolwiek zagrożeniem, nawet kosztem własnego życia... jak i życia własnego dziecka, broniąc go przed cierpieniem, właśnie pozbawiając go tego życia szybko i jak w zawartym obrazie; mieliśmy okazję zauważyć; bezboleśnie... Trzeba wiedzieć czym jest honor i mieć niewyobrażalnie dużo siły (nie mylić z desperacją w tym przypadku), by móc tak postąpić, na szczęście nie musieliśmy się o tym przekonać... Uderzyło mnie piękno obrazu, nieskazitelnej miłości ojcowskiej połączonej z przyjaźnią, paktem, zawartym między dwojgiem ludzi... jednocześnie uderzył mnie fakt trochę szowinistycznego przedstawienia, wręcz słabości, matczynego uczucia, (według niektórych miłość matki do dziecka, jest jedyną, prawdziwą) jako egoistycznego i słabego... Wolałbym, że jeśli już musiała odejść, to gdzieś po "drodze", w walce.... ale pewnie wpłynęło by to na rozwój instynktu samozachowawczego dziecka, jak i na jego rozwój psychiczny... innymi słowy, film nie byłby takim pięknym przekazem, gdyby nie to, że stało się tak jak się stało... Ludzie, których chłopiec spotkał, po śmierci swego ojca doskonale wiedzieli, że ojciec nigdy by im nie zaufał, z powodu ogromu swej troski i uczucia, którego jak sądzę 95% oglądających nigdy nie zrozumie, więc nie będę pisał o czym pozostałe 5% wie.
Polecam jako perełkę... jeden z najlepszych filmów jakie mogłem oglądać... porusza smuci... pokazuje podstawy zachowania człowieka w najtrudniejszych sytuacjach, jakie można by sobie wyobrazić zwane honorem... jak dla mnie arcydzieło pod względem dotykania człowieczeństwa poprzez sztukę filmową.