że Christopher Nolan, wizjoner kina, mistrz, twórca misternych i wielopłaszczyznowych opowieści, nakręcił tak słaby film. Powiem więcej -film zły! Co my w tym filmie mamy - rzędy karnie stojących zanurzonych w wodzie (z niewiadomego powodu) żołnierzy, trzy Spitfire'y dysponujące niemal nieograniczoną ilością paliwa i amunicji, kilka Stukasów (?) i Heinkli, no i cywilną łódkę, która w magiczny sposób wyławia kolejne ofiary niemieckich ataków. Generalnie - dostajemy dziwaczny erzatz wojny, który nie angażuje nas przez chwilę w żaden sposób w oglądany obraz. Możemy najwyżej powiedzieć: "Aha, Dunkierka, ale dlaczego film jest taki nudny?" Bo, niestety, film jest nudny i, co najgorsze, od początku aż do końca. Jest nijaki.
Najgorsze, że odnosimy wrażenie, iż obcujemy z filmem niskobudżetowym, bo przypuszczalnie lwią część budżetu pochłonęło wynagrodzenie dla reżysera i odtwórcy (?) głównej (?) roli Toma Hardy'ego. Nie da się też nie wspomnieć o posiadaczu czterech sutków, gwieździe niezbyt ambitnej grupy One Direction, czyli Harry Stylesie, który w tajemniczy sposób, "przypadkowo", ze "zwyczajnego castingu" zadebiutował w tym obrazie. W zasadzie nie ma żadnego powodu, aby dokładniej rozpisywać się nad wszystkimi słabościami tego filmu, który być może przemawia do angielskiej widowni, lecz dla innych jawi się jako nieciekawe, nic nie mówiące obrazki, ukazujące jedynie słabość brytyjskiej floty i brytyjskiego lotnictwa.
257
Bzdury, wszędzie bzdury... Na serio coś nie halo z wami jest albo z krytykami...
Czy w twoim rozumowaniu 6/10 to słaby? W takim razie 7/10 będzie niezły a 8/10 co najwyżej dobry :----)))) Opinia że film jest słaby jest krzywdząca, choćby dlatego że ładnie zobrazowano strach i szaleństwo jakie towarzyszy człowiekowi w chwilach zagrożenia jego własnego życia.
Nie wydaje mi się, aby ten film był przykładem odczuwanego strachu przez żołnierzy podczas II Wojny Światowej. Można znaleźć masę filmów, gdzie jest to lepiej pokazane.
a lala land zasługuje na 10 ?? Widocznie kino wojenne to kompletnie nie twoja bajka. A jak coś nie jest moja bajką to nie oglądam bo nie ma to żadnego sensu :)
Szkoda, nigdy nie poszerzysz swoich horyzontów.
do pewnych filmów trzeba dorosnąć, czego życzę każdemu krytykującemu ten film
czyli ile masz lat? 150? 300? zabrakło argumentów to na wiek się powołujemy.. brawo. ale żeby zrozumieć jakikolwiek dobry film nie trzeba być jedną nogą w grobie. do tego filmu nie trzeba dorastać. co to wgl za zdanie "dorosnąć do dunkierki". śmiech na sali. ludzie krytykują, bo są obiektywni. to, że jest o autentycznych, okrutnych wydarzeniach, to, że zagra jakiś znany aktor, to, że dostanie 10 oscarów nie czyni z żadnego filmu DOBREGO FILMU. a tym bardziej w subiektywnej opinii i odczuciu jakie na filmwebie się wystawia. DOROSNĄĆ to możesz Ty, by zrozumieć, że każdy lubi co innego. to, że Ty uważasz, to "arcydzieło" za zrozumiałe i godne "ludzi, któzy dorośli" świadczy jedynie o Tobie. film jest faktycznie nudny i słaby, dłuży się, jest nijaki, wyleci z pamięci po dwóch, trzech, może 7 tygodniach. a szkoda. wielka. czekałam na ten tytuł. jak widać na moim filmwebie oglądam mase gówna, niskobudżetówek i beznadziejnych filmów. ale kurde trzeba zdawać sobie z tego sprawę. i umieć dostrzec, że i niskobudżetówka z mongolii może być wybitna bez jakichkolwiek "Nazwisk" i holiłudzki geniusz może zrobić gówno.
Właśnie "Dunkierka" ciekawie przełamuje konwencję kina wojennego... Mamy tutaj tez dramat katastroficzno - psychologiczny... Dialogów jest mało, ale celowo... Bohaterowie grają... mimiką twarzy... Nic tu nie jest przypadkowe. Dla mnie jeden z ciekawszych obrazów wojennych, czy też parawojennych..Jest bohater zbiorowy, patosu jest jak na lekarstwo... Bardzo minimalistyczny a przy tym ciekawy obraz, znakomitego reżysera.
"patosu jest jak na lekarstwo" ? Proponuję przetrzeć szkiełka od okularów ;)
+SilverX
Nie wiem, co masz na myśli! Jeśli uda Ci się nieco dokładniej doprecyzować swój post, to chętnie wymienię poglądy.Co tu dyskutowac - jaki jest kuń :) to widać :)
Ty to tak na serio?:)).
Grozę i tragizm sytuacji w filmie to muzyka próbuje tworzyć na siłę bo obraz to raczej uspakaja :)).
Jak zestawić to z Szeregowcem Ryan'em to Dunkierke zakwalifikowałbym do kina familijnego :)).
Na szczescie bilet kupilem za kod z promocji więc luzik ;).
No i te ujecia dzwigów :)) przy panoramie plaży z perspektywy morza :)) - full realizm tamtych czasów ;).
Incepcja genialna, Interestellar ciekawy, Dunkierka mierny.Ja niestety tez nie rozumiem tych najazdów na "Dunkierkę"...:-/ Wiem, że ludzie oczekują bardziej od takiego kina konwencji Spielbergowskiej, ale Chris Nolan inspirował się raczej Coppolą ("Czas Apokalipsy"), czy Terrencem Mallickiem ("Cienka czerwona linia'')... Czyli zdecydował się na przełamanie stylistyki stricte wojennej - zastosował tu podkreślenie psychologizmu postaci (bohatera zbiorowego), pokazał dramat "survivalistyczny" i ciekawą niezbyt szybką narrację, widzianą z trzech płaszczyzn : wody, powietrza i lądu. Film też nieco kojarzy się z dokumentem... Ktoś może uznać to za mankament, ja uznaję za atut. Tyle...
"Czasem apokalipsy" to się autor "Dunkierki" nie inspirował z całą pewnością. Coppola umieścił w wojennej scenografii monument o głębi ludzkiej natury. Wsparł to prawie świetnym scenariuszem i równie dobrą grą aktorów. Nolan w zasadzie na wojennej scenografii poprzestał.
Podzielam opinię, spodziewałam sie po Nolanie prawdziwej uczty filmowej a wyszłam z niesmakiem. Film zupełnie obojętny, losy bohaterów nijak nie poruszyły moich uczuć a nieścisłości kolą w oczy - choćby temat z prywatnymi łódkami, które miały być rekwirowane przez wojsko do transportu żołnierzy, a kiedy przypłynęły na wszystkich byli ich właściciele :(
+friszke
Dzięki za słowa otuchy, bo wszędzie słyszę same zachwyty. Jestem ciekawy, czy któryś z wpływowych krytyków odważy się powiedzieć o tym filmie całą prawdę. W mojej opinii jest to największe rozczarowanie ostatnich lat, tym gorsze, że wyszło spod rąk Nolana! Koszmar.Zgadzam się z krytycznymi opiniami, film jest nudny, spodziewałem się jakichkolwiek akcji skoro film miał być dramatem WOJENNYM ale wyszedł Nolanowi jedynie dramat :/
Każdy ma prawo oceniać film jak chce, chociaż z ta oceną nie mogę się zgodzić. W tym filmie nie chodzi o wybuchy, nie chodzi o to zeby pokazać stronę militarną wojny. Można sie przyczepić że jak na 400 tys żołnierzy i 800 łodzi to na ujęciach trochę ich maławo, ale trzeba też zrozumieć że nie o to w tym filmir chodzi. Reżyser mówi nam "skupcie się na postaciach", nie bohaterach juz nawet nie żołnierzach ale zwykłych ludziach którzy kierując się instynktem przetrwania zrobią wiele żeby się wydostać z piekła. Dziwi Cię, że stoją w kolejkach niewiadomo po co? To ja zapytam a co im pozostalo? Wiedzą, że jedyną drogą ucieczki jest znaleźć się na statku, łodzi czy czymkolwiek co pozowli im odpłynąć z tego miejsca, stoją więc owładnięci, otępiani jedną myślą czekać na ratunek, być jak najbliżej bo kto pierwszy ten lepszy, bo może nie wystarczyć dla kogoś miejsca. Być może dla kogoś lepszą narreacja jest ta w stylu Przelczy ocalonych, gdzie z gory rezyser narzuca wizje oceny, od pierwszej sekundy nie ma sie watpliwosci ze mamy do czyniena z bohaterem a ciężar patosu jest nie do zniesienia. Dunkierka to dla mnie film piekny, kameralny a Nolan wspial sie na wyżyny.
+malwina
Cóż, oceniamy ten film po swojemu i bardzo dobrze! Powiem więc, skąd u mnie tak niska ocena. Reżyserskim zamierzeniem było "skupienie się na postaciach", jednak przeciętny widz nie ma obowiązku dysponowania głęboką wiedzą historyczną i potrzebuje nieco szerszego kontekstu oglądanego obrazu. Ewakuacja żołnierzy spod Dunkierki była zakończeniem haniebnej dla Francji operacji wojskowej, kiedy to wspierana przez Anglików najpotężniejsza europejska armia po prostu uciekła z pola walki, a opanowanie Francji przez Hitlera miało dalekosiężne znaczenie dla losów II Wojny Światowej. O tym w filmie nie ma ani słowa! Nie ma też żadnej wzmianki o tym, że ewakuacja odbywała się pod ciężkim ostrzałem z ziemi i powietrza. Tych kilka niemieckich samolotów nie ukazuje całej grozy sytuacji. Widzimy tylko szeregi otępiałych żołnierzy czekających na... właśnie, na co właściwie? Jeśli mamy wczuć się w odczucia bohaterów filmu, to powinniśmy wiedzieć, co dzieje się poza plażą. Niestety, nie wiemy. Po prostu brakuje szerszego opisu całej operacji.
Trudno też "Dunkierkę" uznać za film kameralny, bo "kameralność" ogranicza się do kilku scen z okrętu i łódek, a to zdecydowanie za mało na miano kameralności. W zamian dostajemy kilku papierowych bohaterów i nic ponadto.
"Przełęcz ocalonych" nie stanowi tu żadnej przeciwwagi, bo to również film kompletnie nieudany, bardzo "gibsonowski" i niekoniecznie całkowicie zgodny z prawdą historyczną. Nawiasem mówiąc, został przeze mnie oceniony dość nisko.
Wracając do "Dunkierki", z pewnością jest to obraz znacznie silniej oddziałujący na Anglików i Francuzów, bo stanowi cząstkę ich bardzo osobistej, związanej z II WŚ, historii. Oglądana moimi oczami "Dunkierka" to film cząstkowy, niepełny i niejasny. Przedstawienie postaw psychologicznych, poza zestrzelonym i uratowanym przez angielską łódkę pilotem, zdecydowanie nieudane, bo niedopowiedziane i płytkie. Jednak wydaje mi się, że Nolan zdecydowanie lepiej czuje się w innej tematyce, gdzie jego obrazy świadczą o jego niewątpliwym mistrzostwie.
Oczywiście to tylko moje refleksje.Przelecz miala konkretnego bohatera i przekaz. Film zupelnie inny i z ponad trzykrotnie mniejszym budzetem niz Dunkierka, co miejscami dalo sie odczuc.
Dunkierka jest idealnie skrojona pod wszelkie nagrody.+Qjaf
I to mnie właśnie martwi, że film nijaki i wyprany z emocji jest tak wysoko oceniany zarówno przez "oficjalną" krytykę, jak i "zwykłych" widzów, ma zdecydowaną szansę na niemal dowolne nagrody.
Być może ktoś się jednak ocknie i pokaże pustkę "Dunkierki" w całej należnej jej okazałości.
P.S. O "Przełęczy ocalonych" wspominałem tylko w nawiązaniu do postu, na który odpowiadałem.Bo to nie film, nie fabularny, nie kameralny.
To scena, tylko jedna i to wszystko.
Nie ma tu historii lub narratora, ktory ci opowie o wydarzeniach, o ktorych tak chcesz sie dowiedzieć. Nolan wrzuca cię miedzy ludzi, którzy już te wydarzenia mają za sobą.
Przed - bezmiar wody ...i światła domu...
Szaleństwo, które rodzi ta scena jest trudne do przedstawienia - być może nie do pojęcia dla ludzi 'normalnych', nie skażonych traumą, również dla mnie.
Żądanie fabuły a nawet wątków miłosnych (widziałem i takie zarzuty) jest dla mnie niezrozumiałe.
To żądanie aby wojna wyglądała ładnie.
Można, owszem, Czterech pancernych miło się oglądało.Wyjście ze schematu to problem dla wielu osób. Krytykujący ten film nauczyli się żyć w świecie liniowym, oczekują od filmu typowego bohatera, zawiązania fabuły, rozwinięcia, zakończenia, ze 30% nawalanki i wybuchów. Interpretować ten film można na wiele sposobów, ale nie dosłownie. Samoloty niemieckie tylko symbolizują zagrożenie, gdzieś tam krążą i są. W ogóle mi ten film przypomina jakąś biblijną historię o zgubionych owcach w ciemnym lesie, na które czekają dwa groźne wilki. Film doskonały pod kątem technicznym i to warstwa wizualna jest do chłonięcia, cała akcja usunięta na bok aby nie przeszkadzała. No i to właśnie nie każdemu się spodoba - to raczej taka kopia Zjawy z di caprio- uczta dla oczu, przeżywania jak pustelnik w samotni, niekoniecznie fabularny kop. Mnie trochę drażniła niezrozumiałość fabuły, dopiero w recenzjach dowiedziałem się ze to od tyłu było opowiadane, natomiast bohaterowie wyglądali bardzo podobnie, nie wiedziałem kto jest kim w scenach
Wydaje mi się, że źle Pan zinterpretował " nolanowską "podpowiedź...skupcie się na postaciach czyli na ich przeżyciach , lękach, pragnieniach, na walce pomiędzy zwierzęco-ludzkim zaszczuciem strachem właśnie poznanej wojny i poczuciem, wydaje się bezzasadnym, zawodu jaki przynieśli narodowi. Ten film znakomicie wpisuje się w dyskusje o choćby Powstaniu Warszawskim i jego ( prawdopodobnie zaaranżownaym prze Stalina) tragicznym bilansem jakże możliwym do przewidzenia . Wojnę wygrywa się jej przeżyciem , a nie ślepym bohaterstwem. To też wybrzmiało w finałowych dialogach Dunkierki. Kontekst historyczny warto znać zanim usiądzie się do seansu a finalnie pozostaje człowiek i jego osobiste pragnienie przeżycia - to jest akcja tego filmu...pościgi i strzelaniny są u innych. Howk!
+lukapolak
Z ręką na sercu przyznaję, że nie miałem pojęcia o jakiejkolwiek nolanowskiej podpowiedzi odnośnie sposobu interpretowania jego filmu. Zresztą, gdybym nawet ją znał, to i tak bym ją zignorował, bowiem takie podpowiedzi uznałbym za dodatkowy dowód słabości "Dunkierki", a w zasadzie każdego filmu. Film ma bronić się sam, ma to tego wiele narzędzi - obraz, dźwięk, fabułę, kunszt aktorski, scenariusz, montaż. W moich (na szczęście niejedynych) oczach ten się nie obronił i na tle wcześniejszej twórczości Nolana jest bardzo zły i niewarty zapamiętania. Jestem natomiast bardzo ciekawy, jaki będzie jego następny film, bo syndrom "Matriksa" i "Szóstego zmysłu" może okazać się zaraźliwy. Innymi słowy - metoda, która sprawdziła się w jednym, a nawet paru filmach, nie zawsze jest uniwersalna i w pewnym momencie doprowadza twórcę do ściany. Albo do nicości.
A tak na marginesie, jako człowiek zdający na maturze historię dość dobrze znam kontekst historyczny i Dunkierki, i Powstania Warszawskiego, jednak wydźwięk "Dunkierki" wolałbym przemilczeć, aby nie narażać się na jeszcze większe ataki.Jednak samo słowo "Dunkierka" do czegoś zobowiązuje. To jest tak jakby Nolan napisał alternatywną wersję operacji "Dynamo", w której pozostałaby jedynie sama świadomość, że trzeba ewakuować kilka setek tysięcy żołnierzy, a wiadomo, że może się to nie udać do końca. I to wszystko. Jeżeli już przedstawia się jakiś kawałek historii to warto by go było przedstawić w szerszym kontekście - moim zdaniem wpłynęłoby to na znaczne zwiększenie realizmu przedstawianej historii. Nolan równie dobrze mógł napisać historię nieudanego lądowania Muminków na Księżycu. Byłoby tragicznie, dramatycznie, z muzyką Zimmer'a. "Dunkierka" to jakiś dziwny twór, w którym zabrakło realizmu, albo inaczej... brakło tego co czyniło tę ewakuację tak ważną - pokazanie tragicznej sytuacji żołnierzy osaczonych w jednym punkcie, z dużą dozą niepewności czy uda im się z tego wyjść cało. Środki jakie zastosował Nolan po prostu są niewystarczające. Poza tym na pewno można oddać (jeszcze lepiej) człowieka i jego olbrzymią chęć przeżycia w właśnie takiej ... scenerii: bombardowania, olbrzymia skala ewakuacji, śmierć bliskich towarzyszy broni, lub też zupełnie nieznanych ludzi.
Pościgi i strzelaniny też przecież były. Co z całym rozdziałem dziejącym się w powietrzu?
Aktorstwo niestety też niezbyt dobrze wpłynęło na postrzeganie filmu w bardziej pozytywnym ujęciu. Kenneth Branagh - to chyba jego najgorsza rola w całej jego karierze. Po prostu nie ma się z kim utożsamić, nie ma kogo opłakiwać, nie ma emocji.
Ogólnie cały film jest o niezbyt chwalebnej dla Brytoli operacji, którą z klęski dumnie przekształcili w zwycięstwo, a to już zupełnie "rujnuje" obraz żołnierza brytyjskiego (plus Francuzi).
Rozumiem, że jest to wizja Nolana, ale jeśli zabiera się za coś takiego to warto by było historię opowiedzieć do końca, bez niedomówień i przekłamań, albo reżyserskich sztuczek. Nie ma czegoś takiego jak alternatywna Historia. Chyba, że umówimy się, że wszystko należy traktować z bardzo dużym przymrużeniem oka, ale prawdopodobnie skończyłoby się na "Oczach szeroko zamkniętych".I to jest dla mnie idealne wprost podsumowanie "Dunkierki". Właśnie skończyłem seans w domowym zaciszu i jestem... jestem potwornie wprost zawiedziony. Film absolutnie "o niczym", tak kompletnie pozbawiony jakichkolwiek emocji, nijaki... po prostu słaby - a wielka szkoda bo temat do wykorzystania jest wprost znakomity.
Nie widziac jeszcze filmu, a slyszac pierwsze opinie, juz smialo moge powiedziec ze ludzie myla zla klasyfikacje ze slabym filmem. Zapewne tak jak w przypadku Zjawy Inarritu, gdzie ludzie spodziewali sie filmu akcji a dostali dramat psychologiczny tak i tutaj Nolan nie nakrecil filmu wojennego ale dramat wojenny, jest wielkie rozczarowanie. Ale to, ze postanowil nakrecic film w innym stylu niz poprzednie, a ktos nie lubi dramatow nie znaczy ze film jest slaby. Naprawde myslicie ze taki rezyser nie potrafilby nakrecic przyzwoitego filmu wojennego? Watpie..Facet zna sie na tym jak malo kto. Rozczarowanym przypominam zwiastun ktory juz wtedy zapowiadal cos innego niz Szeregowiec Ryan.
Szczerze, to myślę, że lepiej byłoby Ci oceniać film, oraz opinie innych ludzi na temat tego filmu, dopiero po obejrzeniu tego "dzieła" . Osobiście idąc na ten film nie spodziewałem się specjalnej jatki czyli, jak to ujęłaś filmu wojennego, a właśnie bardziej wojennego dramatu ze świetnie zarysowaną fabuła i postaciami, które złapią za serce i na długi czas zapadną w pamięć. Wychodząc z kina zastanawiałem się, po co w ogóle ten film powstał, jeśli miał być to obraz wojny, to został przedstawiony słabo, nieprecyzyjnie i bez należytego, rozmachu, jeśli miał to być dramat, to wypada jeszcze gorzej, postaci są nijakie, nieciekawe i w zasadzie to po 45 minutach filmu tak nudne, że nie wiemy nawet do końca kto jest kto, bo bardziej interesuje nas popcorn we własnych rękach. Jedyne, co tak naprawdę ratuję ten film to jest absolutnie genialna muzyka Hansa Zimmera, która ani na chwilę nie spuszcza z tonu i nie przestaje zachwycać. Myślę, że większe wrażenie zrobiły by na mnie autentyczne nagrania, niż to co zostało odwzorowane w tym filmie. Film miał swoje dobre momenty ( moralność żołnierzy w odniesieniu do francuza, czy historia stworzona na tym stateczku cywilnym), jednak jest ich mało i są zwyczajnie dobre, przyciągają na chwile uwagę, a nie wprowadzają w osłupienie, doprowadzają do łez, czy nawet zmuszają do refleksji. Film jest po prostu płaski i niema czym się obronić.
Nie no oczywiscie tak wlasnie zrobie...natomiast jakos ciezko mi uwierzyc, ze Nolan nakrecil slaby film. A niestety na fw czesto ludzie oceniaja film calkowicie subiektywnie..nie lubia danego gatunku to film od razu jest slaby. A przeciez to nieprawda. No ale obejrze...ocenie:)
podbijam, bo zewsząd 9, huraoptymizm krytyki.
Pięciominutowa scena Dunkierki z filmu "Pokuta" wywołała we mnie zdecydowanie więcej emocji niż cała "Dunkierka" Nolana.
