Nie jest niczym odkrywczym, że po sukcesach jakichś filmów,
twórcy czujący w powietrzu zapach pieniędzy, kontynuują na
siłę swoją drogę, tworząc sequele, które śmiało można by
sobie odpuścić, na rzecz zupełnie nowych produkcji. Myślą, że
takimi ''Egzorcystami'', ''Szklanymi pułapkami'' czy ''Agentami
XXL'' przyciągną do kin masę ludzi. Lecz rzeczywistość jest
często na tyle brutalna, że z ''masy'', zostaje raptem garstka.
Tak samo, a może i gorzej, ma się to względem remake. Bo
rzadko się zdarza, aby seria czy odgrzewane kotlety, były
równie udane co pierwowzory i pierwsze części.
''Egzorcysta - Początek'' jest właśnie dowodem, iż można było
pieniądze na niego przeznaczone, zainwestować w coś
nowego i o innej tematyce. Pięćdziesiąt baniek to przecież
niemało.
Horror ten jest koszmarnie nierówny. Scenariusz nie
ogranicza się tylko do straszenia widza, a tego efektu i tak jest
tu niewiele, ale jest dramatem, ''przygodówką'' i cholera wie
czym jeszcze. Twórcy silą się na potęgę i już sami nie wiedzą
co mają nam przedstawić. Raz próbują nas przestraszyć
tłuczonym szkłem, albo wyskakującymi ''z szafy'' cieniami, za
chwilę wprawiają w stan obrzydzenia, gdy hieny masakrują
dzieciaka, później znów zaskoczyć chcą konwulsjami
''opętanego'', a na koniec w finale wydzierają z nas salwy
śmiechu, ukazując idiotyczne pomysły w sposób mizerny, bo
ich efekty są po prostu żenujące.
Tylko część wymienionych scen jestem w stanie uznać w
miarę za udane.
Plusy filmu to postać ojca Merrina (wielki sceptycyzm!), którą
nawet nieźle pokierował Stellan Skarsgård, oraz miejsce
akcji, czas w którym się ona rozgrywa i kilkanaście
porządnych zdjęć.
Sam temat może też by i uszedł, ale odkrycie świątyni z przed
1500 lat, bez mała w nienaruszonym stanie, pod piachem,
gdzie w środku mieszka sobie stadko nietoperzy :) .... itd itd.
No ale skoro w to miejsce spadł sam szatan, to może
rzeczywiście wszystko jest możliwe.
A więc mamy tu Indianę Jones w porzuconej sutannie, który
depcze samemu diabłu po piętach oraz Sarah i księdza
Francisa, którzy w ogóle mnie do siebie nie przekonują.
Wszystko to tak jak mówię niesamowicie nierówne, bo na
przemian krzyżuje się z ciekawymi fragmentami oraz zupełnie
beznadziejnymi. Dzieląc film na trzy części, to w jego drugiej
odsłonie jest chyba najlepiej. Końcówka natomiast, nie dosyć
że głupia, to jeszcze żałosna, a efekty gorsze niż w filmach
klasy B!
Tak prawdę mówiąc to dla mojej przyjemności, w ogóle ten
horror mógłby nie istnieć, ale tak patrząc na niego z
dystansem, przyznam mu 4/10 i dodam, że ''aż'' tyle, bo
miałem tę nieprzyjemność, widzieć znacznie gorsze
produkcje.
Pozdrawiam