Korci mnie aby dać 6 ale dam 7 bo obejrzałem film po świeżo przeczytanej książce i wpływa to drastycznie na moją ocenę. Niestety, reguła nie stała się tutaj wyjątkiem. Wyczułem nienaturalnie przyspieszone tempo filmu, gonitwa aby ważniejsze sceny umieścić i skończyć opowiadanie historii. Tym którzy nie przeczytali książki należy wiedzieć, że forma i pomysł opowiedzenia tej historii różni się od formy zaproponowanej przez autorkę powieści. We filmie zaczynamy od razu od sądu i retrospekcji - w książce następuje do pewnego momentu pewna synchroniczność, pozwala nam poznać Kię, nieco lepiej Tate'a. Jest uchwycone pięknie okrutne dzieciństwo i rozpacz bohaterki. Poznajemy ją nieco bardziej od intymnej strony, samotnego człowieka, prowadzącego dyskusje ze sobą i prób tłumaczenia sobie świata na modłę znanych jej owadów i zwierząt, jako pasjonata przyrody i biologa bez szkoły. Ta książka, to niezwykłe polączenie melodramatu, kryminału i sądowych cierpiennictw - bardzo oryginalny mix, nieoczywisty, nieszablonowy a najważniejsze, że wybornie opowiedziany. Łapałem się, że myślę o Kaji nawet gdy nie czytałem powieści. Nie mogłem się doczekać aż wrócę z pracy i znów zanurzę się w tym świetnie wykreowanym świecie. Film poprawny, jakkolwiek naspeed'owany wątkami aby z tego zlepku zrobić historię i wrzucić na ekrany. Zróbcie sobie przysługę i skoczcie do księgarń.