Czasami kiedy nam coś nie wychodzi to możemy powiedzieć że chociaż plan był dobry... W przypadku tego gniota tak się powiedzieć nie da. Film ma ciekawy montaż, dużo dobrych zdjęć, pracę kamery i na tym się kończy. Aktorzy są schematyczni, bez problemu możemy przewidzieć ich zachowanie. Poza tym nie czują roli w którą się wcielają... I to bardzo dobrze widać. Reżyser natomiast bardziej powinien się zająć prowadzeniem historii, niż straszeniem nas efektami wizualnymi i dźwiękowymi.

Pomijając fakt że wszyscy aktorzy byli denni... Wyróżnić chciałem tego dzieciaka... Jego próba ukazania co się dzieje w umyśle z dwoma świadomościami było wręcz groteskowe. Zapewne reżyser mówił mu dokładnie którego mięśnia w której scenie ma użyć a nie popracował z nim nad rolą.

Drugim wyróżnieniem chciałem obdarować Deniro... Po pierwsze postać którą gra... Gdyby mój agresywny syn zabił moją żonę a potem podpalił cały dom a ja jako geniusz od klonowania posiadałbym niekompletny jego gen to czy wykorzystałbym biedne małżeństwo do eksperymentu nad mutacją genetyczną po to by być wujkiem mojego syna mordercy w skórze innego dzieciaka? Hmm... dajcie się zastanowić...

Fabuła zalatuje bzdurą na kilometr... ale i tak takiego szajbusa można było zagrać... ale Deniro nie miał żadnego na to pomysłu...

Gdyby Reżyser nie strzelał do nas co kilka minut dźwiękiem z ekranu... gdyby aktorzy byli mniej schematyczni, a Deniro posiadał w oku nutkę szaleństwa... Film byłby dobry...