Przez kilka dni nie wiedziałam jak ocenić ten film. Przez pierwszą połowę filmu miałam wrażenie, że
oglądam trele godowe dwójki upośledzonych psychicznie ludzi... Druga połowa filmu już była
zdecydowanie lepsza pod względem fabuły, ale i tak po całym filmie miałam mieszane uczucia.
Wydaje mi się, że wpadające w ucho piosenki, świetna choreografia, stroje oraz scenografia
ratowały ten film (bo odnośnie strojów oraz scenografii należy przyznać, że były na najwyższym
poziomie). Moim zdaniem piosenka "Ram Chahe Leela", którą osobiście bardzo lubię, totalnie nie
pasowała w filmie i została wkomponowana na siłę i jakby była urwana totalnie z innej bajki. Sądzę,
że oglądnięcie tego filmu i tak stratą czasu nie było, więc polecam seans chociażby dla samej gry
aktorskiej Deepiki.