Film można podzielić na dwie części – w pierwszej mamy do czynienia z bardzo przyjemnym, okraszonym humorem wprowadzeniem w relacje między naszymi głównymi postaciami, które – jak nie trudno przewidzieć – w drugiej, bardzo dramatycznej części filmu, nie będą bez znaczenia. Na pewno na uwagę zasługuje fakt, że oglądając ten obraz widz nie ma wrażenia, że został on stworzony jedynie dla efektów specjalnych, jak to w moim odczuciu miało miejsce w filmie „2012”. Za ważniejsze twórcy uznali, jak mniemam, losy mieszkańców na przykładzie garstki naszych bohaterów, dzięki czemu uważam ten film za udaną produkcję.
Swoją drogą, jakie to typowe, że w obliczu wielkiej katastrofy, bariery dzielące bliskich sobie ludzi, znikają jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki…