Bzdury pierdzielisz. "Licencia poetica" służąca by opowiadać tą historię, którą należy kupić i zwrócić uwagę jak Barker świetnie opanował nie tylko literacki ale również filmowy kunszt opowiadania. I tak należy patrzeć zamiast czepiać się pierdół.

Zgadzam się z przedmówcą , wielu ludzi zarzuca kiczowatość horrorom z lat 70-80 , brak logiki i słabe efekty , patrząc jakie obecnie robią gówno przy tak ogromnych możliwościach , japońskie horrory są fajne do momentu w którym się nagle okazuje że większośc jest taka sama np. klątwa, ring czy widmo wszystko mówią o jakiejś klątwie , a hollywódzkie produkcje same rimejki , teksańska masakra, wzgórza mają oczy, koszmar z ulicy wiązów, piątek 13-tego, hallovenn, ostatni dom po lewej , żaden nie dorównuje pierwowzorowi a co do filmów nowych to próżno szukać filmów które przejdą do klasyki kina no może oprócz 2 -3 jak piła którą osobiście nie bardzo lubię ,tak więc wy co narzekacie że horrory z przed 20-30 lat są słabe najepierw sprawdzcie czy tak przez was uwielbiane horrory nie są niczym innym jak powielaniem pomysłów z tamtych lat , no chyba że jesteście fanami piły to odsyłam do produkcjii gore tam jest sporo krwawych scen , pozdrawiam fanów horrorów .

coz zgadzam sie, że stare horrory mają swoj niepowtarzalny klimat, ten klimat czuć też w WP, no i zgadzam sie rózwnież z tym, że trudno dzisiaj o dobry horror.. niedawno obejrzałem teksańska masakre a rekaku nawet nie chce mi sie oglądać, bo pierwowzor jest dla mnie poprostu niesamowity i jestem prawie pewny ze zaden remake mu nie dorówna.
Niestety w Wysłanniku Piekieł poza klimatem nie znajduje nic wiecej dla siebie godnego uwagi :(
dla mnie te "szcegółóy" o których pisałem są bardzo wazne, przede wszystkim zwracam uwagę na psychikę bohaterów
na spójność ich przedstawienia, bohaterowie nie mogą być sztuczni...

Wcale nie byli sztuczni, byli dopasowani do konwencji a ta jest z pogranicza fantasy a nie dokumentalnej dokładności oddawania rzeczywistej reakcji na różne dziwy. Scenariusz może i jest prosty ale właśnie prostota cechuje filmy znakomite. Akurat postacie w Hellraiserze to zupełne mistrzostwo w gatunku jeśli chodzi o ich wyrazistość i liczebność ich występowania. Bo tu niemal każdy jest charakterystyczny i ma barwną osobowość. Taki różnorodny zestaw bohaterów mogą występować tylko w najlepszych horrorach. Klimat klimatem, tu do doceniania jest dużo więcej. Rzadko, który film oferuje równie sugestywny pokaz wyobraźni jego autora. Film łączy świetnie zrobiony i rozwijający się scenariusz z intrygującymi podtekstami. Trochę o seksualności, trochę filozofii, trochę krytyki i refleksji przed pożądaniem i spełnianiem coraz to większych pragnień ( postać Franka ). Kontynuacje to popsuły, strywializowały i dopiero tam ukiczowały serię zamiast rozwijać jej intelektualny potencjał a ten film zasłużenie ma status klasyka. I jest arcydziełem, kropka.

hmm... nie jeden powstał film z pogranicza fantasy, w którym jednak bohateorwie nie zachowywali się tak jakby zapomniel że sa ludźmi ..przykład: labirynt Fauna, inne horrory: Teksańska Masakra, Sierociniec.. ja poprostu lubie rozumieć odczucia i reakcje bohaterów. Z drugiej strony myslę że rozumiem , co masz na myśli - jeśli kilmat filmu potrafi Cie oczarować, to na pewne rzeczy nie zwracasz uwagi i w tym przynaje Ci racje. Mnie WP nie oczarował - a jeśli oczarował, to tylko na chwilke, pierwszymi minutami filmu. Tak wiec, musze pozostac przy swoim - subiektywnym - zdaniu.
W sumie to dla mnie szkoda.. w ludziach jest naprawde dużo zła - wydobycie go wcale nie musi być nienaturalne - szkoda że WP nie jest takim horoorem, który to pokazuje.. pozdr! ;)

Tu nie chodzi tylko o klimat, to część składowa całości.

"w ludziach jest naprawde dużo zła - wydobycie go wcale nie musi być nienaturalne" - nienaturalne ukazanie zła to było dla mnie w filmie s-f - Dystrykcie. Frank natomiast to postać bardzo naturalna, którego chęć przekraczania granic i pragnienie spełnienia jest taka jaką można zaobserwować w realnym świecie u prawdziwych osób. Acha, Labirynt Fauna i Hellraiser to jednak nieco inne bajki i reakcja Julii na towarzysza z zaświatów może nie jest do końca prawdziwa ale akcję do przodu trzeba było popchnąć.

Tu nie chodzi tylko o klimat, to część składowa całości.

"w ludziach jest naprawde dużo zła - wydobycie go wcale nie musi być nienaturalne" - nienaturalne ukazanie zła to było dla mnie w filmie s-f - Dystrykcie. Frank natomiast to postać bardzo naturalna, którego chęć przekraczania granic i pragnienie spełnienia jest taka jaką można zaobserwować w realnym świecie u prawdziwych osób. Acha, Labirynt Fauna i Hellraiser to jednak nieco inne bajki i reakcja Julii na towarzysza z zaświatów może nie jest prawdziwa ale film to z gruntu ( pozornie ) rozrywkowy i akcję do przodu trzeba było popchnąć.