Nie wiem czy dla was, ale dla mnie ciągle zalatywało aluzjami do Biblii (w pozytywnym znaczeniu). Film jest przedstawiony tak, aby odnieść go do postaci Jezusa i pokazać w jaki sposób rodzą się mity i legendy o wielkich bohaterach.

Przyjaciele Herculesa (zwykłego człowieka) są jak apostołowie, którzy tworzą legendę. Film doskonale pokazuje, czym jest boskość dla tamtych mieszkańców. Bez boskości nie ma bohatera. Więc trzeba go zrobić synem Boga, aby inni uwierzyli. no bo jak jest synem Boga to łatwo podkręcać legendę. film jednak pokazuje najważniejszą stronę - ostatnie słowa filmu. "Nie ważne czy był synem Boga, bo po jego czynach będziemy go oceniać".

Naprawde można wyciągac z tego fajny morał i nauczyć się w jaki sposób w tamtych czasach kreowano rzeczywistość.

A sam film naprawdę niezły jak na gatunek "rozwałka totalna"