To film bez kobiet. Sami mężczyźni. Tym bardziej zaciekawiła mnie Pani wypowiedź. Dla mnie to z tym nudnym życiem, to przesada. Miedzy Folkem i Isakiem się działo. Ale działo się nie na ekranie tylko między flaszką na stole a przebudzeniem Folkego w kuchni z opartym o blat stołu karabinem. Wtedy się nie nudzili i rozstrzygali zasadnicze problemy egzystencjalne. Że bełkotliwie na koniec, to nie do pokazania na ekranie przez delikatność. Widać reżyser lubił swoich bohaterów.