Postanowiłem zapoznać się z filmografią Anity Ekberg i „Pickup Alley” (lub „Interpol”) to pierwszy film z jej udziałem, który obejrzałem. W ogromnym skrócie fabuła wygląda następująco:

Agent Charles Sturgis (Victor Mature) tropi nieuchwytnego bandziora zajmującego się handlem narkotykami. Śledztwo staje się bardziej osobiste, kiedy przestępca zabija jego siostrę. Interpol wpada na trop Giny Broker (Anita Ekberg), która jest podejrzewana o udział w procederze szmuglowania narkotyków. Tak więc Charles podąża jej tropem podróżując po europejskich miastach.

Film wywołuje kilka razy uśmiech z powodu bzdurnych rozwiązań fabularnych. Chyba najlepiej ilustruje to scena, gdy gość ma doprowadzić agentów do jakiegoś tajemnego miejsca. Idzie za nim bodajże 6 tajniaków, niby ukradkiem, ale w ogóle się nie chowają. W efekcie cała misternie zaplanowana akcja kończy się niepowodzeniem. Poza tym odniosłem wrażenie, że muzyka momentami była zbyt nachalna. Reżyseria zwyczajna, ale bez większych zgrzytów. Muszę przyznać, że sceny w barach miały fajny klimat. No i to skakanie po różnych miastach okazało się być niezłym rozwiązaniem.

Anita Ekberg miała dwa duże atuty, jednak żadnym z nich nie był talent aktorski. Mogła świetnie wypaść w scenach palenia papierosa, uwodzenia kogoś czy też kąpania się w fontannie u Felliniego. Pasowałaby idealnie do roli dziewczyny Bonda (brano ją pod uwagę przy „Dr. No”). Natomiast kiedy w omawianym filmie, próbowała wyrażać jakieś emocje, było to dla mnie dosyć przykrym i żenującym doświadczeniem. Przebywała na ekranie całkiem sporo w różnych strojach, także ogólnie przyjemnie się ją oglądało. Victor Mature wszędzie, gdzie go widziałem, dawał się spychać w cień innym aktorom. Tutaj nie zaskoczył mnie w żaden sposób, a zniszczył go tym razem Trevor Howard. Wypadł świetnie w roli bezlitosnego bandziora i to zdecydowanie największy plus tego filmu. Generalnie można obejrzeć, ale po pierwszym razie z Anitą spodziewałem się czegoś więcej.