jakby w Ojcu Chrzestnym, młodego don Corleone zagrał odmłodzony na siłę Marlon, a nie omen nomen Robert, to jestem pewny, że film ten nie stałby się ikoną filmu, tylko jakimś pastiszem. Niekiedy detale decydują, czy coś jest dobrym filmem, czy słabym - tutaj odmłodzenie dziadków wyszło komicznie i rzutuje na film. Nie mam zarzutu do reżysera, że odgrzewa stare kotlety, widocznie lubi kręcić się wokół gangsterskiego kina - jego prawo. Woody Alen też co roku niemal kręci podobne do siebie filmy - no tyle, że bardziej inteligentne. Mnie trochę kino Scorseze już powoli nudzi, ale obejrzeć jego film zawsze można, nawet jak trwa prawie 4 godziny. A z tymi milionami potencjalnych nominacji do filmu, to mi się już nie chce komentować, bo to zaczyna wyglądać jak konkurs Eurowizji.