Oj tak tak masza rację; ja też wychwyciłam kilka ...., a oto jeden z nich....

Stanisław Sielański :Panie szefie udała się córeczka,prowadzi interes, że ho ho
Józef Orwid: co co interes?
Stanisław Sielański: prowadzi
Józef Orwid: co co Jadzi?
Stanisław Sielański: prowadzi, jak wózek
Józef Orwid: który, który Józek
Stanisław Sielański: o rany Boskie :D nie Józek, a wózek; koło kul kul kul okrągłe jak forsa
Józef Orwid: no no to czego się drzesz przecież słyszę wyraźnie forsa
Stanisław Sielański : jak forsa to pan szef zawsze słyszy
Józef Orwid : Ech przydałaby nam się,żeby żeby warsztat poszerzyć, sklep od frontu otworzyć
Stanisław Sielański : i mnie dać większą pensję
Józef Orwid: co kto ma pretensje
Stanisław Sielański : pensję, forsa dla mnie przecież jak jak forsa to pan szef zawsze słyszy
Józef Orwid: dzisiaj jakoś nieszczególnie :D

rozbroił mnie ten dialog :D

Znam z autopsji - miałam głuchego dziadka, ale słowo "obiad" usłyszał nawet mówione szeptem. ;)
Raz tylko przymierzył aparat słuchowy i nie spodobało mu się - za dużo hałasu.

Nie tylko tekstami - to w ogóle świetna komedia pomyłek. A Jadzia Smosarska - słodka i śliczna, w dodatku tutaj pełna pozytywnej energii, entuzjazmu, wigoru i optymizmu, trudno się w niej nie zakochać.

Gdy pierwszy raz oglądałem ten film, pomyślałem, że skądś znam głos tego przygłuchego ojca Jadzi. Kojarzył mi się z głosem krasnoludka Gburka z polskiej wersji "Królewny Śnieżki i siedmiu krasnoludków" - gdy sprawdziłem, ojca Jadzi grał Józef Orwid, który faktycznie podkładał również głos Gburkowi. Widać ma charakterystyczny głos.