Powieść Witi Ihimaera ma więcej wątków i jest lżejsza w przekazie: choćby nazywanie Koro, czyli głowy rodu paka, czyli familarnie głupkiem. Kultura Maori trwa, jest ciekawa. Problemy takie same, jak na całym świecie. Pierwszy syn ma być kolejnym wodzem, następni się mało liczą, a dziewczyna to porażka. "Ale w kuchni to ja rządzę" mówi jego żona. I nie tylko w kuchni, czy tego nie znamy? Opowieść rodzinna, ale jednak trochę inaczej.
Jest też film "Byliśmy wojownikami" o szukaniu swojej tożsamości przez Maori w obecnym świecie, szarpie nerwy, ale warto.