Większość współczesnych rosyjskich filmów o wojnie (i gangsterach) zawiera odniesienia do kina amerykańskiego - np. "9 kompania" ma sceny batalistyczne wręcz jak z "Kto nie maszeruje ten ginie" ( dobrze, że rekwizytor się nie pomylił i z Levisów nie strzelają do beduinów ;); a "Oktiabr diewiatowo" to propagandówka z lekkim "dowcipkowaniem" o rosyjskich gierojach walczących z podstępnie ich napadającymi i dziwnie anonimowymi "wrogami" w Osetii :)
Ale ten film - "Jedynka" jest wyjątkowo źle zrobiony.
Chodzi o papierowe przedstawienie postaci sowieckich sołdatów jak z propagandówek czasów stalinowskich. Nie ma w niej już patosu socjalistycznego ale postacie są narysowane wg szablonu tzw "rosyjskiej duszy" - skłonne do bezprzedmiotowych poświęceń i pogodzone ze swoim losem - wszyscy jak jeden. Co jest zabawne, bo takie postawy, ale na tle narodowego buntu przeciw swojemu losowi, Rosjanie właśnie przypisują Polakom.
W tym filmie to soładaty ruskie są empatyczne, a polscy narodowcy to fanatycy, którzy z trudem się do nich przekonują :)
Na koniec filmu podstępni Niemcy w przebraniu czerwonoarmistów (czy może własowcy ???) zabijają wszystkich sowieckich sołdatów, a biedne polskie sierotki ratuje natarcie krasnej armii.
Ilość scen nietrafnie wzruszających jest w takim nasileniu, że przestają wywierać jakiekolwiek wrażenie, przez co stają się nudne.
Wojen nie wygrywają empatyczni pełni poświecenia dla wszystkich, tylko psychopaci wyszkoleni do zabijania jak największej ilości ludzi. Są nieliczne wyjątki od tej reguły, ale w tym filmie z takich wyjątków robili Rosjanie całe tło akcji.
Jeżeli ten film cokolwiek miał wykazać, to chyba tylko to jak Rosjanie nie rozumieją polskości i jak bardzo ta "rosyjska dusza" zniekształca im obraz rzeczywistości.