Dzięki Chris. Nie wybieram się i od początku miałem taki zamysł. Twoja recenzja tylko mnie umocnila w tym przekonaniu.

Gdyby to miało jakaś odskocznię od błędów narracyjnyh, nie traktowania błazna jak artysty na scenie - byłby może znośny, ale w kategorii musical nie ma nawet intrygującej choreografii, o której nie zdążyłem powiedzieć w recenzji. To zawód i powód do wstydu, że znam lepiej Jokera od autora.

Witam serdecznie, poświęciłem kilka chwil na dwukrotne przeczytanie tekstu bo nie wierzę że ktoś kto pisze taką, przepraszam za słowo, spuściznę nazywa się ekspertem w ocenianiu. Na prawdę próbowałem znaleźć cokolwiek wartościowego w tej recenzji...

Tak na prawdę już po wprowadzeniu polityki za pomocą zdania: "Mam pewną teorię, że obecnie prawica jest postrzegana jako coś złego, ponieważ łamie zasady lewicy, o co mają wszyscy pretensje po drugiej stronie barykady." nie ma sensu dalej czytać.
Autor tekstu wylewa swój żal, że film nie jest jak z komiksu, co też mnie śmieszy bo przecież twórcy filmu już w pierwszej części stworzyli zupełnie innego jokera. Czyżby twórca recenzji o tym zapomniał?

Jeśli chodzi o ten toksyczny wpis na Lady Gagę - można ją lubić jako artystkę muzyczną lub nie, ale to nie znaczy że nie zasługuje na szansę by być na dużym ekranie.
Moje ulubione określenie tekstu: - jeśli ktoś się nie zgadza z autorem recenzji to jest w bezmyślnym tłumie.

Ps. "Druga barykada powie, że prawicowcy są nienormalni, i tylko lewica jest spoko, więc popierajmy nienormalne związki nienormalnych ludzi!" - panie chris3z8, taką recenzją to można tylko się podetrzeć. Jak ma pan tak pisać o filmach to lepiej już sobie porobić cokolwiek byle nie upubliczniać takich głupot w internecie.

PS.2
Dziekuję za uwagę, na podstawie tego jednego tekstu nie polecam innych od tego użytkownika.

Przecież w trakcie recenzji zauważam, że w świadomości kulturowej Joker tak nie działa, jak a tym filmie i jest pustym pomnikiem popkulturym. Ten film obraża ludzi, którzy dorastali z uniwersum Gotham od dziecka. Autor nie stara się w żaden sposób pogłębiać psychozy tego klauna, tylko robi z niego romantycnzego dziwaka na scenie muzycznej. Co jest njedorzeczne. Co do Lady Gagi. Ja po prostu nie artystów przezroczystych, którzy mi nie imponuja. Ona po prostu nie działa jako Harlem, która słynie s

Z szaleństwa. Wiele osób będzie bronić ten film w sposób niedorzeczny, bo łamie zasady, a co do polityki, to wyjaśniałem, że ten film chce promować toksyczne zachowania i toksyczna miłość.

Poza tym pisałem tę recenzję . Tak jak lubię, a nie tak jak inni, którzy myślą, że jest tylko jedna recepta na pisanie. Gdybym chciał, to poświęciłbym dłuższy tekst i wypisał każdą nieGo

Nieścisłość, która trapi tę produkcję. Przepraszam za błędy, ale piszę z telefonu. Dosyć szybko.

Ja zawsze mówię, o ile lubię pierwszego ,,Jokera" za inność, zwłaszcza za inność od kiepskiej jakości kina rozrywkowego z Hollywood na przestrzeni ostatnich lat - to Joker jest po prostu filmem, który nazywa się "Joker" a nie ,,Szalony John Smith" prawdopodobnie tylko dlatego, że w innych realiach żadna wytwórnia by tego nie sfinansowała. Joker jest Jokerem tylko dlatego, że finansowo to się kalkulowało. Podpina się pod komiksowy rodowód najpewniej tylko z przyczyn biznesowych, bo to mógłby być totalnie samodzielny film nie mający żadnego związku z komiksami - i nadal byłby tym samym filmem. Przynajmniej ja odnoszę takie wrażenie. Szkoda, bo wolałbym aby kręcono więcej ,,Taksówkarzy" zamiast ,,Jokerów" czy hipotetycznych ,,Kingpinów" i ,,Bane'ów".

Ten film po prostu oszukuje widza. Zapowiada się, że będzie szalony i pokręcony, a to musical bez duszy. Laska Jokera znika na pewnym etapie i nie rozumiesz po co. Strasznie autorzy dali ciała na tym polu.

Ja jeszcze przed seansem - bo jestem w Polszy, a premiera dopiero za dwa dni. Ale no - nie mam parcia na ten film. Nie ukrywam, że słysząc ,,musical" wbrew pozorom nie miałem złego nastawienia do takiej zmiany gatunkowej - przypominając sobie choćby scenki ze śpiewającym Jokerem z gier ,,Arkham" czy ,,Zabójczego Żartu" w wykonaniu Hamilla - szaleństwo, ale z jajem i czarnym poczuciem humoru - wiem, że to nie ten vibe, nie ten Joker, i nie ten ton. Ale tak mieszanych opinii się nie spodziewałem :P

Film już na starcie podzielił publiczność - w Wenecji było sporo osób, które ziewało na seansie! To sobie wyobraź, co będzie się działo, kiedy wejdzie do kin w Polszy :)

Powiem tyle-> EH, wybieram się jutro. Zobaczymy. Mam nadzieję, że nie podzielę Twojego zdania, ale cóż...Szit hapens!

Życie to s..., wiadomo. Uda się, albo nie :)

Po seansie powiem tak....Wysryw tragiczny...Poza tą ostatnią sceną to nic w tym filmie nie trzyma się kupy. Czułem się jakbym oglądał jakieś podśpiewywane trudne sprawy z Żoakinem...Zniszczyli tym sens pierwszej części. Ale Gagusia przynajmniej się popromowała. Ludzie to nazywają musicalem. Musicalem to był Król Rozrywki z Jackmanem. Ten film nie wiem czym jest, powstał tylko po to by przynieść pieniądze, ale mogli chociaż UDAWAĆ, że się starają coś jeszcze dać ludziom. A dali jeden wielki ch. Cieszę się, że nie jestem sam w swojej ocenie, pozdrawiam. Jedynie strażnicy na plus :D ten ojcowski strzał w łeb bardzo mi się podobał :D

Strażnicy byli bardziej rozrywkowi niż klaun, to prawda. Joker został ukazany jako samotny artysta na scenie, co pogrąża tę opowieść w otchłani żenady.

Ja to miałam wrażenie, że ten gość pisze o zupełnie innym filmie. A wplatanie w to znowu wojenki politycznej to komedia.

Nie, będę przyklaskiwał ludziom, którzy robią że mnie debila. Niech się walą na ryj, tacy twórcy, jak Phillips. Którzy mają gdzieś spuściznę, własne dzieło, który czyni część pierwszą niepotrzebną. Istny wstyd dla fanów komiksów.

Przecież ten film uczynił część pierwszą bardziej potrzebną niż kiedykolwiek wcześniej. Wszystko kwestia tego, co dostrzeżesz w całym zamyśle. Joker 2 jest chyba bardziej "intymny" i dotrze do tych, którzy mają podobne przemyślenia, znają cierpienie i szukają w sztuce odkupienia. Co do fanów komiksów, to - jebać ich. Nie potrzebujemy kolejnych sztampowych "wiernych" ekranizacji, które nie wniosą nic poza zadowoleniem tego, że "ooo, jest identycznie jak w komiksie i nic ponadto. Jak ja to lubię". Sama wychowałam się na DC i uwielbiam te historie, ale mówię "tak" dla świeżych, mądrych pomysłów, a "nie" dla odgrzewanego kotleta, który zakrawa o bycie szkodliwym dla społeczeństwa (bo tak, romantyzowanie przestępców jest szkodliwe).

Tutaj jest kwestia nieporozumienia jedynki z dwójką - wywraca wszystkie patenty, które opatentował w domyślnym Jokerze. Wywołuje tu jawny sprzeciw wobec Jokera widzianego jako zdziczałego anarchistę, w dwójce nawet nie wiadomo kim on jest, bo jeśli tylko wyobraźnia, to znowu brak konsekwencji, bo później chodzi z wymalowaną twarzą w sądzie. Jest to taka abstrakcja i ilość niedorzeczności, że tutaj można ładny esej napisać.

No właśnie to jest moim zdaniem sens dwójki, że wywraca to, do czego reżyser nas przekonywał w jedynce. To chyba jedyna wizja, w której jakieś dzieło skutecznie mnie przekonało, że droga zła nie jest korzystna, że poklask fanów to tylko opium i że Joker zawsze żył w swojej wyobraźni, której kurczowo się trzymał, aby przetrwać. Osobiście bardzo autentycznie odebrałam też jego przemianę, w której "nie chciał już śpiewać". Film dobrze zerwał też z typowym happy endem, w którym mamy przemianę bohatera i dlatego kończy się dobrze. No nie, niezbyt łaskawa rzeczywistość mimo chęci każdemu może odebrać szansę. Sama walka Arthura ze sobą i wizją Jokera też została dobrze pokazana, właśnie poprzez ten mieszany obraz, że raz jest tym, a raz tym. Owszem, są momenty, które dla mnie mogłyby się nie pojawić, z drugiej wydają się one pokazywać tą zniechęcającą wizję Arthura/złoczyńcy/outsidera, którą niechętnie oglądamy.

To jest po prostu niedopiszczalne, żebym chwalił beznadziejne filmy, które nic nie prezentują i tylko ośmieszają te postacie.

Przyczepie się tylko do jednego, wiemy czemu Joker stał się psychopatycznym maniakiem. To pokazała pierwsza część, wiec druga naturalnie nie musiała tego robić.

Okej, dobrze, ale druga część zmieniła tak bezczelnie narrację, jakby Joker chciał być kimś innym jest w rzeczywistości. Twórca nie potrafi się zdecydować, czy to historia o Arthurze, który marzy wydostać się ze swojej gorszej wersji, czyli Jokera, czy opowiadać o Jokerze, który nadal jest niezrównoważony, jak społeczeństwo widziane w filmie.

Za dużo tutaj rzeczy nie pasuje ze sobą. Psychologia postaci szybko siada, gdyby to było kino o Arthurze, byłbym bardziej łaskawy, bo klaun pojawia się stosunkowo późno w filmie, co dodatkowo utrudnia odczyt zamiarów twórcy.

Bo autor filmu nie zna komiksów i jest słabym reżyserem 1 joker to jest przereklamowany film.

I to niestety się sprawdziło, że brak podstawowej wiedzy o świecie Gotham prowadzi na manowce. Wszystko zmarnowane dla zerowej wizji.

Mając postać takiego showmana jak joker da się zrobić fajny miusicla ale znając życie jest go tu nie wiele i reżyser nie umie

Joker pojawia się w tej historii bardziej jako symbol niż symbol, więc też ogranicza jego możliwości. Twórca za bardzo skupił się na swoim pomyśle - ignorując kontekst tego klauna. Poza tym, o czym my mówimy, w tym świecie Jokera nie ma nawet Batmana!

saymbol niż postać * - bo się powtórzyłem.

Akurat Lady Gaga jest wybitną piosenkarką, radzę się z jej twórczością zapoznać.

Nie powiedziałbym. Bardziej się wybiła na kontrowersjach, niż na super przebojach. Ma dobry głos i talent do pokazów, ale jej muzyka jest strasznie chałupnicza. Nie czuję, że to wokal, który mną wstrząsa, a same piosenki też jakość nie sprawiły, że chciałem wracać. To bardziej produkt popkultury, jak Taylor Swift.

Ona ma dziesiątki hitów, kilkanaście odsłon, wciąż robi nową oryginalne podejścia. Artystką jest wybitną, po prostu nie znasz jej twórczości i coś kojarzysz, że bad romance. A jej twórczość to o wiele, wiele więcej.

Ja pierdzielę, czy jak ktoś Ci powie, że ktoś jest wybitny, dla samego gadania, to przytakniesz? Ja nie jestem masą, tylko jednostką, która myśli po swojemu. Więc nie mów mi, że się nie znam czy coś. Uważam ją za mocno przereklamowaną. Chwalcie ją sobie, mnie to nie obchodzi. Dla mnie przeciętna i tyle.

Ile jej płyt znasz? To ty się wypowiadasz jak jakiś ekspert, a ewidentnie nie znasz się na muzyce. 

Lady Gaga ma kawał głosu i odnajduje się na scenie. Wokalnie petarda. Od siebie mogę polecić również muzykę Palomy Faith. 

Nie trzeba być ekspertem, żeby stwierdzić, czy mi się podobało, czy nie. Czy do tego wątku będą się zlatywać fanatycy Lady Gagi, czy o co chodzi? Preferuję inna muzykę, i innych wokalistów, czy to tak trudno zrozumieć?

Panie drogi, gaga gagą. Mi osobiście bardziej od jej wykonania poker face podoba się to wykonanie -> https://www.youtube.com/watch?v=mkGyY1b_ljM i do mej grobowej deski już tak będzie. Gadze mogę podziękować tylko za to, że dzięki niej powstał ten cover. Ją w ogóle na bok proszę odstawić bo niczego nie wnosi do tego filmu. Reżyser sam naprawdę nie wiedział co chce osiągnąć i stworzyć. Myślę, że fani postaci mu tego nie darują.

W zagranicznych mediach też nie tryskają pozytywnymi opiniami. Na RT poniżej średniej, a widzowie czują się oszukani.

Dziesiątki hitów, których nikt nie kojarzy. Komercyjny sukces nie równa się artystyczna jakość. To oznacza dobrą promocję i marketing, nic więcej. Proponuję zapoznać się z historią muzyki, poczytać specjalistyczne książki i blogi, o teorii muzyki etc. I dopiero się wypowiadać na ten temat. Ta Pani to miałka, sztuczna, pretensjonalna i wtórna "artystka", kopiująca bezczelnie innych. Produkt dzisiejszych czasów. Za jakiś czas nikt nie będzie o niej pamiętał. W historii zapisują się tylko ci, którzy zmieniają jej bieg.

o! i to są złote słowa, zgadzam się z nimi, pozdrawiam serdecznie. A jak będziesz we Wrocławiu to stawiam piwo.

To, że ty nie kojarzysz, to znaczy, że nikt?

Jak dla mnie to muzyka skończyła się już lata temu. Miałka, nijaka "twórczość". Totalny regres. Prymitywizm goni tandetę. Gdyby dzisiaj ktoś tak mocno wszedł z czymś nowym, jak Led Zeppelin z ich pierwszym albumem to z wrażenia chyba spadłyby mi kapcie. Ostatni gasi światło :D

Co za brednie. Nie słyszałeś chyba wybitnych piosenkarek. Polecam takie nazwiska jak Maria Callas, Judy Garland, Aretha Franklin, Ella Fitzgerald, Joni Mitchell, Alice Coltrane, Nico, Patti Smith, Vashti Bunyan, Diamanda Galas, Joan Baez, Bjork, Kate Bush, Janis Joplin, Laurie Anderson, Anette Peacock, Lisa Gerard, Elizabeth Fraser. Z bardziej współczesnych Julia Holter, Kali Malone...

Anarchia to ideologia prawicowa? XD może lepiej już nic nie pisz, bo nic wartościowego od ciebie nie wyjdzie.

A Ty myślisz, że nie ma czegoś takiego jak anarchia prawicowa? To sobie poczytaj, a nie oskarżasz mnie o brak wiedzy. Kiedyś może to była seria lewicowa, ale lewicowcy nie są już anarchistami, lecz zwykłymi konformistami, którzy wcale nie działają na korzyść społeczeństwa.

I dodatkowo dodam, że sama ideologia anarchizmu ma tyle odmian, że można się zgubić w ich wynalazkach, jak anarchikapitalizm czy anarchizm indywidualistyczny.

Widzę że prawicowiec urażony ale cię zmartwię jest anarchizm prawicowy

Taki "drobiazg" którego nie zauważyłeś, Phillips zabawił się bardziej niż niż myślisz bo tym filmem powiedział że Arthur to nie jest prawdziwy Joker, prawdziwy Joker pokazał się w tym filmie o ile pamiętam tylko dwa razy, ten drugi raz na końcu.

Szczerze? To naplucie widzom w twarz - nie po to pokazujesz Jokera (aka Arthur) w pierwszym filmie, żeby robić takie fikołki w narracji, to jakby autor sam sobie zaprzeczał.

Niekoniecznie, pokazał postać na której dużo większy szaleniec zaczął się wzorować, jednocześnie sam zrobił widzom "joke". Ja jestem ciekaw w tym momencie części trzeciej (o ile powstanie), bo ten prawdziwy Joker wyglądał na konkretnego psychola.