wygląd Helen Hunt zwrócił moją uwagę od samego początku filmu, wydała mi się chuda, jednak chyba właśnie słowa "lekko zasuszona" bardziej by ją opisały,
ale wygląd to tylko jedna ze składowych postaci, którą zbudowała..
film jest "zwykły" - bez efektów specjalnych, bez fajerwerków, ot, opowieść o ludzkich problemach i tym, jak sobie ludzie z nimi radzą lub nie radzą...

Mathew Broderick w roli dużego dziecka - nie... zdecydowanie nie...
nie podobał mi się kompletnie pomysł na jego postać, był chyba bardziej zagubiony niż jego bohater

Helen Hunt - rola może nie wyśmienita, czy wybitna, jednakże godna uwagi

wisienka na torcie - Colin Firth - brytyjski akcent, nonszalancja w głosie, jedna scena spaceru i cały film od razu nabiera blasku. może tylko chwilowego, ale jednak był to blask świetnego aktorstwa.

cały film - pewnie zostanie zapamiętany jako jeden z wielu podobnych filmów o życiu, scena spaceru jednak będzie tą, do której można wracać, kiedy będziemy chcieli uciec w świat bardziej prawdziwy, niż ten, który oferują dzisiejsze - przesłodzone filmy romantyczne.


scena finałowa... nie wiem, czy takiej się spodziewałam - ale dziwiło mnie to ciągłe powtarzanie "ile dzieci w Chinach się marnuje", aż tu nagle zonk....
mogli chyba oszczędzić nam takiego finału i zakończyć film, kiedy bohaterka była w ciąży.