Film ten budził moje emocje już przed seansem. Nigdy nie interesowałem się badaniami Kinseya, ale niedawno przypadkiem trafiłem na dokument "Syndrom Kinseya". Informacje tam zawarte spowodowały, że chciałem ocenić jego biografię bez oglądania na 1, ponieważ spodziewałem się, że film jest laurką dla Kinseya. Potem jednak zdecydowałem się jednak obejrzeć. I nie myliłem się, jest to laurka. Film jest co najwyżej poprawny. Taka typowa hollywoodzka biografia. Bez wgłębiania się w temat. Nie uważam, żeby aktorzy stworzyli tu jakieś pamiętne kreacje. Linney ma ciągle ten sam zdziwiony wyraz twarzy, a Neeson chodzi z miną zbitego psa. Reszta zagrała to samo co zawsze. Biorąc to pod uwagę, oceniłbym produkcję na 5. Biorąc jednak pod uwagę fakty znane z wcześniej wspomnianego dokumentu, ocena musi być po prostu o wiele niższa. Metody stosowane przez prawdziwego Kinseya są nie do zaakceptowania. Mam tu na myśli fałszowanie danych oraz przede wszystkim maltretowanie małych dzieci przy pomocy siatki pedofilów poprzez zachęcanie ich do gwałtów na nieletnich celem uzyskania danych. Dodać należy, że "dane" te były i tak mylnie przez Kinseya interpretowane np. za objawy orgazmu dziecięcego uważał on między innymi płacz, spazmy, krzyki, wymiotowanie, agresję. Reakcje te dla każdego normalnego człowieka oznaczają coś wręcz odwrotnego, to jest chęć ucieczki tych dzieci, świadczą o przeżywaniu stresu. Poza tym samo stwierdzenie dziecięcy orgazm jest dla mnie chory, będąc oksymoronem. Nic nie usprawiedliwia tych metod. Kinsey traktował ludzi przedmiotowo jak jakieś pozbawione emocji obiekty badań. Do tego sam prawdopodobnie cierpiał na różne zboczenia np. sadomasochizm. Wygląda na to, że cały system prawny, jak i obyczajowość USA zostały zmienione pod wpływem jakiegoś dewianta seksualnego i zwyrola. Co gorsza, owa "rewolucja seksualna" jeśli nawet przyniosła jakieś korzyści, to niestety również przyczyniła się do rozkwitu zjawisk patologicznych takich jak: pedofilia, seksualizacja dzieci, edukacja seksualna małych dzieci, pornografia. Nie mogę zatem wystawić innej oceny jak 1, ponieważ film zakłamuje rzeczywistość i jest stronniczy, ukazując Kinseya w dobrym świetle. Wszyscy ludzie biorący udział w tej produkcji postąpili, delikatnie mówiąc, nie etycznie.