Kopnęłabym cię, gdybym mogła Opinie

plakat filmu Kopnęłabym cię, gdybym mogła

rozbitykokos

8

Sadomasochistycznie poza żartobliwym, sarkastycznym komentarzem „co za pojebane gówno” zaraz po napisach, obejrzałabym ten film jeszcze raz, bo porusza o wielu ważnych wątkach i chociaż dzieją się rzeczy aż nadwyraz nierealne (bo kto by pomyślał, że aż tak źle się może dziać?) to balans między rzeczywistością, a senno-psychodelicznymi omamami wychodzi zgrabnie dając mocny thriller psychologiczny, a nie kiczowaty horror.

adaszku

Adam Smigielski

7

Wytrącił mnie lekko z "AFF równowagi".

marysia_gajewska14

Marysia Gajewska

7

Safdi-esque kakofonia najgorszych momentów macierzyństwa i depresji, być może trochę za mocno zszyta na miarę żeby podnosić ciśnienie w każdej sekundzie na mój gust

Mikołaj Domalewski

8

AFF25 | die my chomik kto chodzi na terapię ten się w kinie nie śmieje

marudamarudauda

7

Wszystkie lęki związane z macierzyństwem (i chomikami!) skondensowane w jeden bardzo niewygodny film, który sprawia, że człowiek chce wyjść ze swojej skóry, aby dalej tego nie oglądać. „Czy umrzemy?”

syovth

Krzysiek Fajgiel

8

__JK__

Jakub Kasztelan

8

Kolosalna Byrne

matysz

Kasia Matyszewska

8

MaX_20

8

tattwa

7

Bezlitosna diagnoza wystawiona ojcom przez matki i mężczyznom w ogóle przez kobiety. Bronstein mówi wprost, że bycie matką małego dziecka (a co dopiero chorego) wiąże się z wyzwaniami, których ojcowie nie są w stanie nawet sobie wyobrazić, a co dopiero pojąć. Film o kobiecie zaszczutej przez codzienność, pozbawionej pomocy i realnego wsparcia, która z każdej możliwej strony słyszy różne warianty tego, że powinna się uspokoić, być racjonalna, robić to, co powinno się robić i do tego jeszcze ze stylu życia uniemożliwiającego nawet sen wykroić "czas dla siebie" i przyjemności. Ale tak naprawdę to film głównie o bezustannym poczuciu winy towarzyszącemu wg danych z badań społeczych większości matek - uczuciu, że robi się nie dość dużo i nie dość dobrze, że zawodzi się oczekiwania, że nie zaspokaja się potrzeb dziecka, że problemy tegoż dziecka są efektem wcześniejszych decyzji lub zachowań rodzica. I o tym, jak trudną odpowiedzialnością może być dla rodzica podejmowanie decyzji.

Valutiras

Tomek Luberadzki

8

Cesarz225

8

Berlinale 2025 #32

Nika4321

7

Zasłużona siódemeczka - w konstrukcji wciągający, pochłaniający, a również wzniecający nienawiść do małych dzieci i niechęć do macierzyństwa, polecam.

sylwiknn

8

Dostałam depresji. Oglądanie tego w listopadzie to samobójstwo.

berti79

Piotr Bertolassi

5

Kolejne artystyczne wypociny, trzeba oglądać na jakiś środkach dopingujących :)))

czlowiekmelon

Łukasz Piotr Paweł Frankfurteralgemeinezeitung

7

ibs11

Mariusz Bilecki

6

Horror macierzyński

dario97

6

Kopnąłbym Lunę Oxford, gdybym mógł

Maciej Piaskowski

7

Klaustrofobiczny i przytłaczający kalejdoskop walki umęczonej matki z przeciwnościami, który łapie widza za gardło i nie puszcza do końca. Głównie za sprawą intensywnych close-upów i tempa można poczuć tą historię, w której Rose Byrne gra swoją życiówkę. Aktorska czołówka tego roku.

wkopi7

Grzesiek Kowalczuk

3

Dotrwałem do połowy...film o niczym...

maksss006

Maksymilian Marszałek

7

może byłoby wyżej gdyby nie konieczność 12 godzinnej przerwy

_zyzy_

4

damiandechnik

7

Nieznośnie chaotyczny i męczący, z nielogicznym postrzeganiem problemów i głupimi decyzjami. Ale podobno dokładnie tak wygląda nieleczona depresja, więc choć film mi się nie podobał i miałby 6/10, dostaje 7,5.

Don_Killuminati

8

Uncut Moms / AFF'25

9

1
2
3
4
5

plakat filmu Dom dobry

Dom dobry

plakat filmu Bugonia

Bugonia

plakat filmu Jedna bitwa po drugiej

Jedna bitwa po drugiej

Zobacz repertuar kin