Akcja dzieje się w szatni i jednocześnie toalecie ponoć kultowego klubu w Mexico City a główną bohaterką jest Mami pełniąca rolę zarządzającego tym miejscem i swoistej opiekunki i przewodniczki dla pracujących tam podstarzałych już nieco tancerek. Dokument to po prostu obserwacja i przysłuchiwanie się rozmowom, oglądanie jak panie robią makijaż i trochę opowiadają o swoim życiu. Oglądałam ten film z silnym znużeniem i pojawiającym się ciągle pytaniem - po co to zostało nakręcone. Nie wiem, może trzeba znać historię tego miejsca i jego znaczenie dla lokalnej społeczności. Podobało mi się z jakim szacunkiem, bez oceniania reżyserka przedstawiła swoje bohaterki.