Do Legend ringu podchodzilem z duza doza wyrozumialosci. Cenie sobie odtworcow glownych ol za ich kreacje sprzed lat, ale obawialem sie ze film bedzie mocno odgrzewanym pasztetem. Okazalo sie ze moje obawy byly kompletnie nieuzasadnione. Film jest nakrecony w sposob jaki powstawaly hity lat 80-tych (mnie przywodzil na mysl Over the Top) czyli tak by w lekki sposob podac wciagajaca widza tresc okraszona seria komediowych wrzutek I dodajac szczypte dramatu.Nie ma tu skomplikowanej fabuly, zawilosci scenariusza czy montazowych trikow. Jest za to swietne aktorskie rzemioslo, dobrze dobrana muzyka (w koncu to Trevor Rabin) I ta ciezka do okreslenia lekkosc ktora powoduje ze film oglada sie z zainteresowaniem do samego konca, a ktorej tak czesto brak wspolczesnym obrazom.
Ogromnym plusem sa role drugoplanowe, w szczegolnosci Alan Arkin, Kevin Hart I rewelacyjnie wygladajaca szescdziesiecioletnia Kim Basinger (myslalem ze ja wkleili z Burtonowskiego Batmana bo zmiany sa niewielkie). Trzeba tylko dodac ze z dwojki glownych bohaterow to Stallone zdecydowanie lepiej wstrzelil sie w konwencje i wypadl po prostu lepiej od niestety "dziadkowatego" Roberta.
Prawdziwą wisienką na torcie I komediowym dialogiem roku jest wstawka w trakcie napisow z udzialem Tysona I Holyfielda. Za ten wtrecik tworcom filmu Chapeau Bas !

Jednym slowem - doskonaly film na weekendowe popoludnie. NIe napinajacy sie by byc dzielem roku.