Wyrazasz i moje odczucia co do tego filmu. W pewnym momencie ma się wrazenie ze zaraz z ust któregos z bohaterów padnie fraza "hej, koleś, kopsnij szluga!" lub cos w tym rodzaju.

Zgadzam się z przedmówcami, Gra Hepburn rewelacyjna, ale fabuła filmu jak dla mnie nudnawa....

Podpisuje się pod twoimi słowami. Gadają, gadają, gadają i tak w kółko. Trudno w pewnym momencie już to wytrzymać. Potok słów płynie nieustannie.

A czego się spodziewałeś po ekranizacji sztuki? ;)))

"- nie trawię nieustannej kanonady błyskotliwych dialogów. Sami mistrzowie ciętej riposty! Albo nagłego uczuciowego zwrotu itp."
Aaaa, no bo to jest ta różnica. Tu nie ma dialogów o 'dpie Maryny', nie ma o pogodzie, co tam robisz po południu.
Jeśli już jest dialog - to ten istotny. Jak nie rozmawiają o niczym o najwyższej wadze - po prostu tego nie pokazują. Ja tego nie potrzebowałem.
Miałem poznać co siedzi w ich mózgach - i poznałem. Miałem zobaczyć ścieranie się umysłów i potyczki mentalne - i zobaczyłem.
A nie obchodzi mnie jak gadają 'co tam robisz w piątek? Piękną zimę mamy tego roku" itd.



"- konsekwencją jest teatralna maniera gry. Zgadzam się - opanowana bez zarzutu. Ale chwilami dająca groteskowe efekty w scenach zbiorowych: gdy jedne postaci błyskotliwie dialogują (lub monologują) inne właściwie zastygają bez ruchu, jak wyłączone kukiełki. Proszę pod tym kątem obejrzeć np. końcową scenę w lochu."
Mi to się rzuciło w oczy w scenie gdy wszyscy się ostatecznie 'starli' w komnacie Filipa :) Najpierw on wygarnął swoje królowi, stanął z boku, podparł 'kolumnę' i potem po kolei były gadki króla z jego synami. A Filip, za każdym razem gdy było ujęcie w szerokim planie, stał w tym samym miejscu i wpatrywał/wsłuchiwał się w rozmawiających.
No i co?
I teraz przez ciebie mam uważać na imprezach gdy dwóch kumpli ze sobą intensywnie gada, a ja się przypatruję/przysłuchuję z zaciekawieniem... to mam się teraz zastanawiać czy nie wyglądam groteskowo ;D Czy nie wyglądam jak wyłączona kukiełka i czy przypadkiem nie powinienem im się już wciąć w rozmowę z czymkolwiek byle tylko... nie "nie mówić" xD

"Podpisuje się pod twoimi słowami. Gadają, gadają, gadają i tak w kółko. Trudno w pewnym momencie już to wytrzymać. Potok słów płynie nieustannie."
Jak byłem tzw. inteligentną młodzieżą (koniec średniej, studia) to potrafiłem wytrzymać na filmach gdzie 'gadają'. Potrafiłem powoli konsumować obraz i dialogi.
Potem się zestarzałem, zgorzkniałem i jak na ekranie były nudy (nie było akcji) to musiałem przełączać albo przewijać.

Wczoraj poleciał ten film na tvp Kultura i znowu poczułem to co za najpiękniejszych lat mojego mózgu ;) Znowu mogłem spokojnie sączyć 'treść' i spokojnie wytrzymałem do końca, a nawet nie mogłem się oderwać, żeby zrobić sobie coś do picia :)