Ten film jest jak marmite albo vegemite - albo go kochasz albo nienawidzisz. Dla przestrogi albo zachety, jesli uwielbiasz Rejs rez. Piwowskiego, ten film przypadnie ci do gustu. Strasznie sie ciesze ze ogladalem w kinie, bo zmusilo mnie to do pozostania na miejscu. Pewnie w domu, przy kawce robilbym przerwy I niechetnie wracal do tego filmu w miedzyczasie...w kinie bylem usadowiony.
Dlaczego tak mowie....bo film, mozna powiedziec, jest chwilami meczacy do bolu (patrz Rejs Piwowskiego), ale w tej absurdalnosci historii kryje sie niesamowita dawka humoru.
O czym jest film....hmmm... trudno okreslic, bo absurd filmu ma sie niemal jak do obrazow Invention of lying z Ricky Gervais czy nawet slynny Kiel autorstwa tegoz samego rezysera. Widac, ze rezyser stara sie grac na relacji uczuc w sytuacjach extremalnych, wrecz nierealnych.
Do rzeczy, historia dzieje sie w spoleczenstwie, gdzie partnerstwo miedzy ludzmi jest jedynym sposobem na przetrwanie. Ludzie sa wyzbyci uczuc spontanicznej milosci a zycie w partnerstwie ma cechy wyrafinowania odnosnie kwestii przetrwania w spoleczenstwie.
Oczywiscie, brzmi to niezle, ale wykonanie tego w filmie nie ma w ogole cech niczym z sci-fiction. Rezyser tak naprawde bardziej sie skupil na grze aktorstskiej niz efektach specjalnych czy scenografii.
Ludzie, ktorzy stracili partnera badz z jakis powodow sa samotni, wowczas wysylani sa do specjalnego hotelu, gdzie musza w krotkim czasie znalezc druga polowke albo...ida na odstrzal... czyli beda przetransformowani w zwierzeta. (tutaj jest ciekawy motyw techniczny....czyli nie ma w ogole nic na temat techniki transformacji). Oczywiscie szukanie drugiej polowki to nie jest takie latwe jak sie ma defect w obszarze limbicznym mozgu.
No I najwazniejsza rzecz filmu, partyzanci. Otoz jest partyzantka (taka ktora zyje w lesie I prowadzi dywersje, niczym partyzantka wojenna) ktora stanowia ludzie...samotni. Jedynym warunkiem bycia partyzantem jest ....niekochanie I wyzbycie sie potrzeby zycia w partnerstwie. Kazdy kto wejdzie w zwiazek z inna osoba jest...zdrajca partyzantki. Absurd na absurdzie....miodzio.
No coz, tutaj zaczyna sie film. Nie bede opowiadal szczegolow, ale co jest naprawde wartosciowe w filmie to sam chory do bolu pomysl I aktorstwo.
Duzy minus jest na minimializacje tla akcji, bo mialem wrazenie ze to nie jest obraz ogolnego spoleczenstwa ale jakiejs sekty. W Invention of lying, tam fajnie wyrysowany ogolny obraz calego swiata ktory zyje bez klamstwa, tutaj niestety nie mozna tego zobaczyc. Byla akcja w supermarkecie ktora sugeruje ogolnoswiatowy problem nacechowany w filmie, ale to bylo malo przekonywujace.
Tak czy inaczej, groteska jest widoczna.
Na koniec, GENIALNY Farrell, swietna drugorzedowa rola Reilly, znakomita Papoulia, ktora chyba jest muza rezysera.
Filmu nie polecam....hahaha, bo robi siano z mozgu