Moi chłopcy (czyt. siostrzeńcy) namówili mnie dzisiaj na oglądanie bajek... Zrobiliśmy sobie bajkowy maraton i nadrobiłam zaległości, jakie sobie ostatnio narobiłam w tej dziedzinie:P
Film przesympatyczny i troszkę wzruszający;) Znaczy, mnie wiele rzeczy wzrusza - u nas to rodzinne, dlatego niejeżdżę do kina na takie filmy, gdyż od razu ryczę... (Moja siostra wybrała się z chłopcami i mężem na jedynkę, a gdy się popłakała przy końcu, to jeden z młodych na cały głos [w kinie...] MAMO, NIE PŁACZ:P) Tak, więc nie obyło się bez wzruszeń... ani doszukiwaniu podobieństw z innymi disnejowskimi produkcjami:
1). Rewelacyjna ścieżka jak w każdym tego typu "kreskówkach" (w "", gdyż to coś trochę więcej niż kreskówka;) Przynajmniej pod względem muzyki)
2). Dubbing... jak ja kocham polskie tłumaczenia!:D Szczególnie podobało mi się odwołania do Inwokacji "Pana Tadeusza", zalecam przeczytać przed oglądaniem, kto jeszcze tego nie zna, to musi poznać, by zrozumieć dowcip, Łosi;)
3). Scena z... szopami? Albo jakimiś tymi zwierzątkami, przepraszam, to jedna z dwóch wad całego filmu... Nie wydaje się wam wzięta i żywcem przerysowana z... Tarzana? Gdy Jane zabiera małemu pawianowi, czy co to za małpa tam była, rysunek, a te robiło słodkie oczka, po czym zaczęło tak wrzeszczeć, że cała familia rzuciła się w pogoń? W tym filmie rysunkiem był naszyjnik;) Jane nosiła imię Nita, a szopy były małpami. Nawet było coś, co zastępowało parasolkę... Bodaj, kijek?
Ta jedyna wada to... zmianna podkładających głos. Te Łosie, to już nie te łosie...
Myślę, że warto obejrzeć;)
Polecam:)