Tylko ze względu na Pfeiffer- jak zawsze rewelacyjna, reszta to schematy. Dawno widziałam, ale , o ile pamiętam, ona krzyczy coś o tym że uczeń zginął, bo >>nie zapukał<<, dość to naiwne, ale jeszcze bardziej niezrozumiałe mi się wydaje że młody gniewny idzie po pomoc do >>pierdołowatego<< (cóż, to słowo oddaje osobowość tegoż) dyrektora (rozumiem, ona uczy ich czegoś, ale taka przemiana chyba nie wchodzi w grę, jakby zupełnie pominięto ewentualny proces zaufania...czy też zbudowano od razu im autorytety (tylko i to jakie?))