Zaskakują mnie tutaj komentarze w stylu "zimnokrwisty morderca" czy "chłód głównego
bohatera" (nie zrozumcie mnie źle, nie zaczynam kłótni;)) ale mnie się właśnie wydało, że
Joshua jest tutaj najbardziej tragiczną postacią i być może najwięcej w nim cierpienia.
Ruben jest wrażliwy, wiadomo, ale Josh też jest wrażliwy - przecież przez cały czas jakoś, na
swój sposób, opiekuje się młodszym bratem mimo iż wie, że to co najmniej nieostrożne.
Poza tym tragizm jego sytuacji polega na tym, że nie potrafi okazać tego co czuje. Np. kiedy
pyta się swojej dziewczyny czy myśli, że jest głupi:( Dobra, nie rozwodzę się już, powiem
tylko tyle, że płakałam na tym filmie, głównie właśnie przez ukazanie relacji obu braci no i
kreację Tima Rotha (on jest jednak genialny). Poza tym atmosfera nie jest jednym wielkim
stereotypem zrodzonym z ograniczonego umysłu jakiegoś amerykańskiego filmowca tylko
jest (przynajmniej mi się tak wydaje) autentyczna. Dobra, koniec rozprawki;)