Nie dlatego ze film jest az tak zly - no nie jest... technicznie. Jesli spojrzec mozliwie obiektywnie, to jest to bardzo sprawnie i miejscami widowiskowo wykonane familijne kino akcji, na tle konkurencji z lat 80tych nie muszaca sie niczego wstydzic. To dokladnie ten sam klimat kina co "Powrot Jedi" czy "Poszukiwacze Zaginionej Arki" - od lat 5 do 105, dla mamy, dla taty, dla siostry... I ta zaleta jest tez najwieksza bolaczka trzeciego Maxa w kontekscie calej serii. Samodzielnie film broni sie nie najgorzej, za to w towarzystwie pozostalych czesci - zahacza miejscami o autoparodie, co nie kazdemu musi przypasc do gustu, badz tez przeszkadzac za mocno by przez poltorej godziny to zignorowac i sprobowac dobrze sie bawic. Mi sie udalo - zarys calej historii mi nie przeszkadzal, Bartertown i (tradycyjnie juz) pojazdy zaprojektowane z wyobraznia, sam zas motyw z "dziecieca religia" uwazam za niepokojaco realistyczny i wysmienicie ukazany. To co mi przeszkodzilo najbardziej to zbyt duza nawet jak na moje nerwy ilosc slapsticku w finalowym poscigu (co boli tym bardziej, ze jak zawsze technicznie zrealizowano cala sekwencje doskonale) oraz glupotki w zachowaniu bohaterow, ktore zaczynaja pojawiac sie od polowy drugiego aktu, przez co niestety przez druga polowe filmu co chwila musialem odpychac w glowie pytania "...jak to mozliwe, ze..." czy "...czemu myslala ze dobrym pomyslem bedzie...", co przy logicznych poczynaniach bohaterow w Wojowniku Szos czy Na Drodze Gniewu po prostu wytraca z rownowagi. Mimo to - jesli uda sie podczas seansu czesc mozgu odpowiadajaca za niewygodne pytania - mozna sie dobrze bawic, nawet mimo to ze czescia tej zabawy bedzie sarkastyczny usmieszek mowiacy "taaa, na pewno"... ;) A po wszystki odstawic na polke na kolejne 10 lat.