Norton jak Norton-klasa sama w sobie ,obojętnie w czym gra.Ani przez moment nie wątpiłam,że Walter kocha Kitty do końca(Edwardzie-twoje spojrzenia...).Przyznam,że film lepszy niż książka(moje subiektywne zdanie).Ponieważ mój facet na trochę wyjechał,wyłam na filmie typowo po babsku;)To takie trochę"Przeminęło z wiatrem"-Kitty obudziła się zbyt późno za co jej w tym filmie z początku nie trawiłam.Jej przeobrażenie w cudowną"Matkę Teresę" mnie do końca nie przekonało.A czy jest to jednak historia o wielkiej miłości?Myślę,że tak,i myślę też,że warto ten obraz zobaczyć-nawet dla samego Nortona,którego uwielbiam.