Jak to, o niczym??? Przecież główne przesłanie tego filmu odnosi się do świata gier! do tego, ile złego może narobić uzależnienie się od wymyslonych światów. Agresja jaką wywołują gry przenosi się do świata realnego. Główny bohater chciał za dużo się naoglądał i jest scena gdy płacze pod prysznicem - płacze, bo jego "zdolności" zawiodły. Myślał, że poćwiartuje matkę, a potem ją ożywi. Gry mu zjechały psychę, tylko i wyłącznie to.

Eee tam - równie dobrze można by powiedzieć że przyczyną zbrodni było bezstresowe wychowanie dzieci (bo w filmie rodzice nie tłukli synów pasem)...Jeśli faktycznie zamysłem reżysera byłoby łopatologiczne obarczenie winą za popełnioną makabryczna zbrodnię gier komputerowych, to musiałbym obnizyć ocenę tego całkiem niezłego filmu na 2/10. To przecież zupełnie bez sensu - 90 % dzieci i młodzieży "tłucze" w gry na komputerze, konsolach czy nawet iphonach i innych telefonach komórkowych, większość "siedzi" całymi dniami dniami na sieci i portalach społecznościowych - ot znak czasów - mordują pojedyncze jednostki. Ja sam kocham gry komputerowe - pamiętam jeszcze czasy ZX spectrum, Atari i Commodore a i obecnie uwielbiam z synkiem postrzelać a Battlefield II lub kolejne części Call of duty. Nie zauważyłem jakiegoś szczególnie negatywnego wpływu na psychikę, powiem wiecej odreagowanie agresji poprzez "mordowanie" pikselowych postaci jest dla mnie często wentylem bezpieczeństwa...

Główny bohater jako psychopata był nudny.
Przeciętny, oczywiste powody działania...