Mimo, że film jest z 1971 roku temat bardzo uniwersajny i ponadczasowy. Obecnie wg mojej oceny ludzie dzielą się na 2 kategorie (z pewnymi nielicznymi wyjątkami, które są tylko potwierdzeniem reguły)
1. to nieudacznicy, którzy dali się złapać
2. to cwaniaki, które jeszcze nie zostały złapanie za rekę
Mimo, iż stopniem moralności nie różnią się wcale (wszyscy to egoisci i interesanci), to paradoks polega na tym, że ci pierwsi są podporzadkowani tym drugim. I tutaj dochodzi do wszelkiego rodzaju patologii jakie tylko można sobie wybrazić.
Choć, nie jestem fanką Kubricka i tej jego kiczowatej scenografii oraz muzyki elektronicznej, która w ogóle nie pasuje mi do filmu, problematyka jaką porusza w filmie to czysta prawda, sama prawda i tylko prawda...