Miłość, która zostaje
Ástin sem eftir er
2025
Głęboko zakorzeniony w islandzkiej naturze i krajobrazie film o związku w dziwnym stanie ,,niby-rozstania”, kiedy z jednej strony wie się, że dłużej nie będzie to działać, a z drugiej - nadal się kocha. I wszystko się miesza. O roli matki i ojca, kobiecości i męskości. O trudnościach związanych z tworzeniem sztuki - kiedy nikt nie jest zainteresowany wystawieniem dzieł i traktuje ignorancko. O wpływie pracy z dala od domu na związek i rodzinę. Cudowna jest symbolika tego filmu i surrealistyczne momenty - scena z kogutem atakującym Magnusa (symbolizuje moim zdaniem jego poczucie winy i kompleksy na tle męskości. Analogia między kogutami i kurami a ludźmi!) czy scena z ożywającym rycerzem (jeżeli jak dobrze się domyśliłam, pod zbroją była Anna, to scena pięknie symbolizuje rolę matki w życiu rodziny - prawdziwego rycerza, na którego spadają wszystkie strzały i rany zadane rodzinie). Shotout dla Pandy!
czytaj dalej
