Niby wszystko w porządku, jest ciekawy scenariusz jest przesłanie, ale czegoś mu brakuje by można go uznać za dzieło filmowe. To coś to według mnie reżyseria. Haggis dodał do swojej herbaty za dużo cukru. Ja słodzę półtorej łyżeczki, to i tak sporo.
Niektóre sceny są robione nieco na siłę, są "wymęczone" jakby Haggis chciał kogoś naśladować. Schematycznie podkładana muzyka dodatkowo potęguje ten efekt.
Poza tym pierwsza część filmu jest nieco nudnawa.

Ogólnie film należy obejrzeć, a jak komuś się spodoba, to polecam również "Magnolię" i oczywiście Altmana (szczególnie "Na skróty")