Operator filmowy, pionier technik zdjęciowych, mistrz nastroju - Mieczysław Jahoda. Wspomnienia o autorze zdjęć do takich klasyków polskiego kina jak: "Krzyżacy", "Rękopis znaleziony w Saragossie" czy "Jak daleko stąd, jak blisko". W czerwonej sztruksowej marynarce Jahoda wyróżniał się na tle ówczesnej szaroburej polskiej rzeczywistości. Oryginalny był także jego styl filmowania. Jahoda wprowadził na ekrany nowe technologie operatorskie: realizował filmy w systemie szerokoekranowym Cinemascope i na kolorowej taśmie Eastmancolor firmy Kodak. Mistrza nowej estetyki w kinie polskim wspomina plejada twórców filmowych i filmoznawców.

Film jest próbą ocalenia dla następnych pokoleń sylwetki jednego z najciekawszych twórców filmowych, autora słynnych kadrów w historii polskiego kina. Operatora i pioniera nowych technik zdjęciowych, realizatora pierwszych polskich filmów w systemie "Cinemascope" i na taśmie "Eastmancolor". Pedagoga nauczyciela akademickiego. Reżysera.
Po kreacyjnych zdjęciach do "Zimowego zmierzchu", "Pętli" czy "Pożegnań" okrzyknięto go mistrzem nastroju. Ich formalne nowatorstwo tworzyło nową estetykę obrazu filmowego. Dzięki twórczym zdjęciom Mieczysława Jahody w "Rękopisie znalezionym w Saragossie" możemy swobodnie wprowadzić się w świat oscylujący między realizmem a magią. To on pokazał monumentalizm bitwy pod Grunwaldem w "Krzyżakach" i przeraził niemocą dziecięcej krucjaty w "Bramach Raju". Zaskoczył nowatorskim użyciem kamery w "Jak daleko stąd jak blisko", tworząc z niej narratora opowieści. Było to rewolucyjne rozwiązanie w metodzie opowiadania filmowego.