A MILLION WAYS TO DIE IN THE WEST. Strasznie słabe to. Seth MacFarlane sięga po pomysł,
który wypaliłby w formie stand-upowej, ewentualnie krótkiego skeczu w serialu Family Guy tzn.
zbioru gagów pokazujących jak bardzo przerąbane było życie na dzikim zachodzie i niezgrabnie
kleci je ze sobą, dopinając do tego słabiutką historię miłosną. Film miewa zabawne momenty, ale
Seth zazwyczaj trafia z humorem równie celnie, jak jego bohater przy użyciu kul. Do tego średnio się
sprawdza w głównej roli, a jako reżyser nie daje rady wycisnąć energii z reszty obsady. Liam Neeson
bez przekonania odgrywa czarny charakter, na Charlize Theron jak zwykle przyjemnie popatrzeć, ale
niewiele dostała ciekawego do zagrania, podobnie Neil Patrick Harris i w zasadzie sytuację tylko
trochę ratuje energetyczny duet Sarah Silverman-Giovanni Ribisi, oboje obsadzeni zresztą w
typowych dla siebie rolach, więc średnia to pociecha.

Poziom humoru sięga wyjątkowo niskich lotów, miłośnicy fekalnych żartów będą wniebowzięci,
oprócz tego duży nacisk jest kładziony na głupawość, więc zwolennikom tego typu komedii może
przypaść do gustu. Ja osobiście najwięcej radości czerpałem z licznych cameo, które zresztą
również prezentowały nierówny poziom. Niektóre są przewidywalne, inne słabe, przy jednym
wystarczu na dłużej mrugnąć, żeby przegapić Ewana McGregora i jest też jedno, dla którego tak w
zasadzie warto w ogóle obejrzeć film. Nic nie zdradzę, oprócz tego, że miłośnicy pewnej trylogii z
ubiegłego stulecia będą przeszczęśliwi.

Więcej recenzji i materiałów o kinie:
https://www.facebook.com/pages/Kinofilia/548513951865584