Wydaje mi się, że udowodniłeś właśnie, że jest logiczny w sensie psychologicznym bo bezstresowe wychowanie było przyczyną bardzo brutalnego finału - tak wynika z Twojego postu (moim zdaniem bardzo dobrze to udowodniłeś). Kolejnym logicznym wnioskiem jest to, że aby wyrosnąć na porządnego obywatela trzeba parę razy dostać po tyłku, żeby szwajcarski mechanizm nie zaciął się również na starość - nie mogę się z tym zgodzić. Bite dzieci to doskonali "naśladowcy" - ot i dowód nie wprost na zaprzeczenie. Chyba nawet słychać to poniekąd w Twoim poście - prawdopodobnie zamierzasz kontynuować rodzinną tradycję - nie neguję tego.

Moim zdaniem przerzucanie odpowiedzialności to droga na skróty. Warto czasem postrzegać rzeczywistość w sposób zero-jedynkowy, żeby uniknąć rozpływania się w poszukiwaniu prawdy płynąc pieskiem po Pacyfiku. Kevin postanowił zabić i to on podjął ostateczną decyzję - nie Eva. Teraz dodaję odrobinę szarości i stwierdzam - być może Eva nie wybrała najlepszej z metod wychowywania dziecka ale problem polega na tym, że taka metoda nie istnieje i tutaj zaczynam rozpływać się pieskiem po Pacyfiku i rozpoczynam dyskusję, która trwać będzie bez końca.

Warto też wspomnieć o jeszcze jednej osobie, wychowywanej pod skrzydłami Evy - Celia - siostra Kevina. Była zupełnie różna od brata więc jak to? Czy w kwestii wychowywania córki Eva przechodziła w tryb "Celia-Mode" a w przypadku Kevina "Kevin-Mode"? - wątpię.

W szerszym kontekście dodam tylko, że dla mnie Kevin stanowi bezduszne odbicie pustego wzroku wbitego w miliony szklanych pudełek. Scena w której wychodzi ze szkoły, brawa publiczności - echa zwierzęcego łaknienia ludzkiej tragedii - Schadenfreude. Kevin stanowi produkt, martwi mnie podaż ale bardziej przeraża popyt.

co???
dyscyplina??
"nie nauczyli smarkacza szacunku do rodziców"??
owszem przyznam: niewydolna wychowawczo matka: tak, jej oziębłość emocjonalna: tak, przypisywanie dziecku najgorszych intencji od najmłodszych lat: tak , ale i tak tak naprawdę, według mnie, chodzi o brak MIŁOŚCI i AKCEPTACJI w stosunku do tego dziecka...po prostu, to właśnie prowadzi do tragedii.
a tak a propos bezstresowego wychowania: niestety to pojęcie zostało mocno wypaczone - tu nie chodzi wcale o to by dzieciom pozwalać na wszystko, wręcz przeciwnie: wprowadzamy jasne zasady postępowania: co wolno, a czego nie wolno, żeby dzieci dokładnie wiedziały jak się zachowywać. pamiętajmy o tym, że dzieci na ogół bardzo chcą się "dobrze" zachowywać, "być grzeczne", wystarczy im to umożliwić, jasno formułując oczekiwania wobec ich zachowania.
a Twój sposób "na w razie czego": dać po dupie - super gratuluję!! dorosły, a innych argumentów nie ma hi hi - to słabość po prostu!!! GRATULUJĘ raz jeszcze.