W kolorze sepi i w pełnym niepokoju obrazie, jeszcze jestem pod wrażeniem filmu "Na trapezie". Teraz się delektuję tym co czytam i oglądam, moge spokojnie smakować... Jestem wolna od pracy, wszyscy mnie zostawili a ja pilnuje domostwa ale sobie nie krzywduję----> zastosowuje eksperymenty poznawcze.
Wracając do filmu, obserwujemy życie cyrku które jest przerażające... Ludzie zyją w wspólnocie w takim taborze cygańskim, podróżojąc od miejsca do miejsca. Poznajemy ich relacje, może nawet troszkę podglądamy ich. Odkrywamy przeszłość ich wędrownego zycia ich załamania oraz pasje, zdrady i zagubienia. I mimo rogrywającej się milości między Alice i Josefa... Uważam, że to rodzaj chaotycznej miłości pełnej niedopowodzeń ale ubrane w pieknie namalowany obraz. Derek Jacobi, strasznie porywa grą zakłamanego czlowieczka ktory pasuje do cyrkowej bohemy. Klaps.