Wczoraj oglądałam. Co mam napisać. Film był piękny. Z pewnością dzisiaj jeszcze raz go obejrzę :P Chociaż czuję pełen niedosyt. Tylko dlaczego go czuję? Karan uprzedzał, że to nie będzie kolejne romansidło w stylu "KKHH", czy "K3G". Chociaż w jakimś sensie elementy romansidła można znaleźć. Tak jak ktoś tutaj napisał film porusza wiele problemów. Pewnie zacznę teraz trochę filozofować, ale wybaczcie mi :)

Kajol w filmie wypadła rewelacyjnie, chociaż znów czuje pewien niedosyt. I znów pytam się samej sobie czemu? Zagrała rewelacyjnie. Pokazała zupełnie inną grę aktorską niż w "Fanaa", "U Me aur Hum". Chociaż czasami przypominała mi Anjali z K3G, ale bardziej radosną Anjali (chodzi mi oczywiście o grę aktorską). Dla mnie zazwyczaj Kajol w filmach przeobrażała się z brzydkiego kaczątka w pięknego łabędzia. W tym filmie jest inaczej z pięknego łabędzia, przeobraziła się w brzydkie kaczątko, a może bardziej w brzydkoładne kaczątko (taki oksymoron :P). Jej gra była naturalna. Jednak bardziej podobała mi się w scenach radosnych, wesołych niż dramatycznych. Znaną sceną na [spoiler]stadionie[/spoiler] jakoś mnie nie przekonała. Stroje miała doskonale dobrane :) Wyglądała cudnie jako silna kobieta w dzisiejszych czasach.

SRK moim zdaniem dzięki roli Rizwana zasługuje na Oscara. Nie przesadzam, ale moim zdaniem dopiero tak od kilku lat potwierdza swój talent aktorski, dodajmy wszechstronny. Czy nie był świetny w takich filmach jak "Don", "Chak De India", nie zapominając o "Do zakochania jeden krok". I do tej listy dochodzi teraz "MNIK". Widać, że bardzo długo i starannie przygotowywał się do tej roli. I udało się widać efekty. Szczerze mówiąc czasami miałam nawet wrażenie, że SRK naprawdę cierpi na syndrom Aspergera. Chociaż wyłapałam taki moment, że aktor raczej zapomniał o tym. [spoiler] chodzi mi o scenę powodzi, gdy w kościele sianem łatają dziurę w dachu. W pewnym momencie SRK poprawił sobie włosy - podobnie robił w innych filmach. Ale w ogóle wydaje mi się, że w tej scenach nie za bardzo wypadł dobrze. [/spoiler]

No dobra. To troszkę o niezapomnianej magii SrKajol :) Otóż ta magia nadal istnieje :) To co zrobili w tym filmie to rewelacja. Nie ukrywam, że to mój jedyny ulubiony duet filmowy :). Może mam bzika na ich punkcie, ale zdrowego bzika.
[spoiler] Scena poznania rewelacyjna. W ogóle SRK to prawdziwy cudotwórcza. Pomimo, że nie dosyć, iż miał trudne zadanie zagrania człowieka cierpiącego na autyzm, to jeszcze przy tym robił maślane oczy do Kajol. U bohatera od razu można fascynacje Mandritą, która przeobraża się w miłość. Kajol zagrała fantastycznie. Wpierw miałam wrażenie, że się lituje nad Rizwanem, potem go jedynie lubi. I sądzę, że w tej scenie co on pokazuje jej San Francisco wcześnie rano, dochodzi do wniosku, że go kocha. Podobały mi się dwie sceny w ich wykonaniu. Pierwsza to ta gdy Rizwan chce bara bara - jest odpowiedni czas na to, druga to ta związana z tańcem i jabłkiem i dynią. [/spoiler]

Zakończenie. Moim zdanie jest trochę naciągane i w ostatnich minutach jest zbyt duży natłok zdarzeń. I nie pasuje mi trochę to, że Z Rizwana zrobiono [spoiler]bohatera Ameryki[/spoiler]. Nie wiem czy Karan chciał wyśmiać trochę Amerykę przez to, bo tam co chwila pojawiają się tacy ludzie. Tak samo nie wiem po co był przedstawiony wątek [spoiler] z wioską murzyńską - jego pobytem i powodzią. Powodzią to rozumiem, ale nie pasuje mi to tutaj [/spoiler].
I mam jeszcze jedno pytanie [spoiler] kogo to był pogrzeb przed intermission, bo to na pewno nie syn Kajol, bo przecież on był on obecny na tej uroczystości. [/spoiler]

Ogólnie film piękny, a raczej przepiękny. Na zmianę płakałam i się śmiałam. :) Jedynie co czego żałuję to to, że już go obejrzałam, że ten czas czekania minął. Mam nadzieję, że trio wkrótce nakręci następny równie piękny film. I nie będę musiała czekać kolejną dekadę. :P