To mi się podoba... akcja dzieje się już od samego początku i ciągnie się ku końcowi. Dwa głupie wątki:

- moment w opuszczonym szpitalu, gdy bohaterka otwiera drzwi i widzi niemowlaka bawiącego się telefonem (oczwyiście leci ta melodyjka)

- motyw z dzieckiem w szybie wentylacujnym, kiedy to wchodzi na nią a ona błaga o to aby jej nic nie robił...

Mimo tych dwóch nieciekawych scen z pewnością mogę polecić.
8/10