Eggers robi w swoim "Nosferatu" to co już dawno powinno zostać uczynione: przywraca wampirowi jego klasyczne, oryginalne miejsce w kulturze. Wampir jest tu Ciemnością, Mrokiem i Żądzą. Jest więcej niż demonem, jest gorszy od zła piekielnego. Ma jednak w sobie pewną dozę dostojeństwa, choć nie tyle co Dracula.
Film potrafi wystraszyć, ale głównie na początku, później już kładzie nacisk nie na mroczne gotyckie krajobrazy a fabułę i konflikt wampira z tymi, którzy chcą go powstrzymać.
Nie ma sensu porównywać go ze starym "Nosferatu" z lat 20, kiedy kino było nieme, inna była ekspresja, inna technika, inne podejście do sztuki filmowej, obraz był czarno biały.
To znakomity obraz. Gotycki horror, ale mimo scen strasznych, więcej w nim gotyku niż horroru, więcej atmosfery niż straszenia. To dobrze. Tak należy przedstawiać wampiry. Nie chodzące do szkoły nastolatki, tylko istoty mroku. Polecam!