Mi się jednak bez wątpienia tytułowa Octavia bardziej podobała:)

Tak jak i sam właśnie sposób opowiedzenia jej historii w której osobiście nic bym nie zmienił, polubiłem ten obraz takim jakim jest i dlatego że właśnie taki jest. Największym jego plusem i zaletą dla mnie jest bowiem jego oryginalność, specyfika każdego etapu historii która sprawiła że poszczególne postacie są jedyne i niepowtarzalne, wręcz żyją własnym życiem na ekranie. Czy film jest typowym produktem lat 80'? Na pewno nie. To raczej ukłon w stronę kina dekady wcześniejszej i tytułów takich jak „Ostatni dom po lewej” „Mała dziewczynka która mieszka na końcu drogi” „Historia miłosna” Uwolnienie” - to ten właśnie klimat bije z tego obrazu najdobitniej. Początek – wręcz baśniowy. Tytułową Octavię poznajemy w sposób, jakby była ona postacią z pięknego snu. Poznajemy jej troski i zmartwienia, jak i największe marzenie – poznać kiedyś kogoś, kto ją pokocha. Drugi etap to poznanie Bo. To część najbardziej „przyziemna” filmu. Trzecia część, której żeby zbyt wiele nie zdradzić nie nazwę, obraca nam tutaj wszystko o 180 stopni. Czy to dobrze? Czy to źle? Czy lepiej byłoby jak mówisz skupić się teraz na błogim spokoju, melancholii i romantyzmie owej chwili? Może i tak, ale obraz ten jest taki właśnie jak tytułowa Octavia – dziki i nie dający się podporządkować stereotypom..

Ps. MGM HD? W takim razie zachęcam do więcej bo takich tytułów z taką ilością głosów jest na nim emitowanych znacznie więcej:) Aż żal czasem patrzeć na swój osamotniony głos przy nich:)