Oglądałam dwa filmy o podobnym tytule. Jeden to Głosy, a drugi Odgłosy. I na tym podobieństwa się kończą. Ten pierwszy był tak denny,że powinna zainteresować się nim Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Puszczania takich gniotów należy zakazać ustawowo, dla spokoju i zdrowia psychicznego obywateli. Reklamy na iplexie były ciekawsze. Mogłabym tak długo krytykować, w końcu reżyser jest mi winien półtorej godziny życia!

Gdyby autorzy przy kręceniu horrorów postępowali według instrukcji lista nieodłącznych atrybutów stwarzających atmosferę grozy przedstawiałaby się tak:


-krew
-dużo krwi
-wiedźmy
-nietoperze
-sztylety
-robale
-agresywne zwierzęta
-tajemnicze pokoje
-dziwne dźwięki
-makabryczne okaleczenia
-pułapki
-druty
-pazury
-kły
-oczy świecące w ciemności
-przerażający lokaje i gosposie
-podejrzane dzieci
-czary
-mrugające światło
-nieśmiertelne maszkary
-wisielce
-zombie
-nieodgadnione cienie
(Przy tworzeniu współczesnych horrorów kierują się tylko dwoma kryteriami: cycki i krzyk.)

I to wszystko w Suspirii było !!! Wcale nie zostałam przytłoczona tymi efektami . Od nadmiaru głowa nie boli. Każdy detal ukazany w odpowiednim momencie filmu. Świetne dozowanie emocji zbudowane na odpowiedniej, fenomenalnej muzyce ! To muzyka zdecydowanie podniosła moją ocenę. Oczywiście przymykam oko na komiczne i chwilami przesadzone reakcje bohaterów i ten nienaturalnie pomidorowy kolor krwi. Film sprzed kilku dekad, więc tamtejsze sposoby kreowania scenerii bardziej mnie intrygują niż irytują.
Fabuła Suspirii umieszczona została w szkole baletowej, ale reżyser tego nie podkreślił. Główna bohaterka była niby wyjątkowo utalentowaną baletnicą, więc chciałam zobaczyć jakiś popisowy piruet, ale nie doczekałam się.
Suspirię wrzucam do mojego worka z klasykami, które trzeba obejrzeć.