Zapewne moja opinia będzie niezwykle bluźniercza dla miłośników tego filmu. Otóż film ten mnie nie zachwycił. W moich oczach jest zwyczajny do bólu. Owszem. Ma piękną scenografię. Owszem. Muzyka z tego filmu jest świetna. Czytałem recenzję tego filmu na jakiejś stronie internetowej i jej autor stwierdził, że fabuła...

Absolutny. Dlatego mam tak ambiwalentne odczucia do tego filmu. Bo forma jest przepiękna i to się powtarza w większości opinii: gra światłem, muzyka, sceneria, nawet uroda i stylizacja aktorek! Tylko, jeśli robimy film, w którym nastawiamy się na artystyczną kreację, to odejdźmy od fabuły, a nie róbmy ją tak......

Mam problem z tym filmem. Muzyka i strona wizualna są absolutnie zachwycające,
natomiast historyjkę, która jest kanwą obrazu mógłby bez większego wysiłku wymyślić
uczeń 3. klasy szkoły podstawowej. Ale tak to już jest z Argento - choćbym nie wiem, jak się
wysilił, nie potrafię odbierać jego twórczości na...

10/10.

Skuszony pochlebnymi recenzjami tego filmu zasiadłem do seansu pełen entuzjazmu, dziecięcego oczekiwania i wiary w ludzką dobroć. Już po pierwszych 3 minutach zorientowałem się że coś jest nie tak. Ale rzekłem sobie "stary,daj se luz.. to film z lat 70-tych.. oni to robili inaczej". No i czekałem.. czekałem aż muzyka...

Cały film jest świetny, w 10 najstraszniejszych filmów jakich widziałem, ale końcówka jest fatalna i burzy trochę obraz całości.

Szkoda że Włosie nie robią już takich filmów. Zdecydowanie fantastyczny klasyk, przeraża mnie tylko wizja, że ma być tego remake.... :/ Film do wielokrotnego użytku bez konieczności konsultacji z lekarzem lub farmaceutą!

i no właśnie tu jest to "ale", każdy jego film jest nie bójmy się tego powiedzieć spieprzony przez sceny gore, zrealizowane świetnie, z tym, że całkowicie zbędne. Gore to wynaturzenie horroru i mistrz powinien sobie radzić bez tanich sztuczek rodem z filmów klasy zet

wspomniane w tytule piękno to kwintesencja tego filmu. wizualne arcydzieło, kolorystyka niesamowita. wiadomo że nie każdemu to wystarczy, mi jednak w zupełności. stąd 10/10.

Panuje w nim prawdziwa groza. Nie dałam dziesięciu punktów, ponieważ zdarzają się drobne uchybienia w fabule, niekiedy trzeba się domyślać, o co chodzi, w jaki sposób dana osoba wpadła na określony pomysł etc. Muzyka jest rewelacyjna, dawno nie słyszałam tak dobrego soundtracku! Jestem nawet w stanie wybaczyć ten...

Motyw muzyczny jest kapitalny, klimat jak z innego świata....Jak gdzieś napisali jest tu najbardziej artystyczna scena śmierci, to bogactwo kolorów cudowne po prostu....Także odtwórczyni głownej roli spisała się świetnie, Marcos tez był fajna postacią :D (raz patrzał się centalnie w kamerę :D :D)...Trochę końcówka...

Arcydzieło!!!!!!!! Kolory, muzyka... długo by pisać. POLECAM nr 1 !

rewelacja. zdecydowanie najlepszy horror jaki w zyciu widzialam.
kolory, scenografia, muzyka. istne arcydzielo.

z jednej strony troche dziwny,specyficzny inny niz te wszystkie horrory dlatego widzom podoba sie ten film

po znakomitych filmach giallo "Profondo rosso" i "Tenebre" spodziewałem się, że i tym razem Argento mnie pochłonie... niestety, ale wydaje mi się, że włoskie horrory z lat 70 najlepiej wyglądają w swoich kryminalno-thrillerowych odsłonach, czyli właśnie giallo. lubię horrory nad przyrodzone

Wielu wymienia ten film jako najsłynniejszy i najbardziej reprezentatywny włoski horror. Według mnie jest kilka włoskich filmów tego gatunku na podobnym poziomie i nie ma większego sensu roztrząsać, który z nich jest najlepszy. Na ten filmy należy spojrzeć także w odpowiedni sposób, tj. przede wszystkim nie jak na...

Arcydzieło bez wątpienia.Najlepszym atutem Suspiri jest oczywiście muzyka Goblin, bez tego film by dużo stracił.Bardzo podobała mi się też gra światłem i bajkowa scenografia.

Świetny oniryczny klimat, jakby żywcem wyjęty z najgorszego koszmaru. Wszystko za sprawą odpowiedniej scenografii, poszczególnych ujęć, kolorystyki i oczywiście kapitalnej muzyki (Gobliny po raz kolejny pokazały swój kunszt).
Dzieło prawie idealne. Prawie, ponieważ scenariusz jest zbyt prosty, nie ma tu jakiejś...

Jak dla mnie jest to najlepszy film włoskiego kina w ogóle. fantastyczna muzyka, umiejętne dozowanie strachu (swoją drogą jest go tutaj cała masa), świetna charakteryzacja miejsc i atmosfera obłąkanej rzeczywistości. genialna produkcja!

bardzo mi się podobał, choć przyznaję, że po nudnej "Głębokiej czerwieni" z niechęcią przysiadłem się do oglądniećia . Niewątpliwym plusem jest sama muzyka, szkoda, że takiej nie ma we współczesnym kinie grozy, a przeważają tylko same basy... Polecam, jak narazie najlepsza propozycja pana
Argento