twoja stara to kicz ! :D

Kicz? Może realizacja - czy zamierzone czy nie - myślę, że to właśnie sposób na realizację.

Ale czy Twoje argumenty są właściwe - raczej nie. Film dość jasno określa wszystko to czego Tobie brakuje w jego odbiorze. Akcja trochę szybko płynie na rzecz np. walki bohaterów w zaułku czy komentarze Nada, poza tym film genialny, ukazuje konsumpcjonizm w czystej postaci.

Nie potrafię się z tym zgodzić. Film wyraża frustrację i zmęczenie konsumpcyjnym stylem życia USA w latach 80., ale nie jest to w żadnym wypadku rzeczowa krytyka. :)

Niby porusza wykluczenie społeczne, ale jest to taki bardzo przesadzony obrazek, który w dodatku nigdy nie jest omówiony. A sam konsumpcjonizm jest narzucony przez kosmitów, którzy sami nie wiedzą, czego chcą :).

Obraz daje właśnie duże pole do popisu dla wyobraźni, ale mimo to w ograniczonych ramach.

Pytasz, co złego jest w rozmnażaniu się itd. Jeśli Tobie nie sprawia problemu, że kopulujesz, rozmnażasz się i dzielisz życie z kimś całkowicie innym niż myślałeś (dość znajome prawda?) to nic dziwnego, że istnieje taki odsetek rozwodów i innych patologii behawioralnych.

Ogólnie te niespełna 2h filmu potrafi przysporzyć wielostronicowej rozprawki na temat "dlaczego akurat tak".

Z tego właśnie powodu mam jedną zasadę - jeśli w grę wchodzą kosmici, duchy czy inne nadprzyrodzone/niespotykane/nie możliwe rzeczy biorę na to poprawkę i wszelkie niedociągnięcia/niedomówienia scenariusza tłumaczę sobie, że "tak po prostu ma być".

Oni właśnie wszystko wiedzą i realizują swój plan - ale czy Ty musisz go znać? Ty masz widzieć walkę z ogólnym konsumpcjonizmem z czymś złym, wszędobylską reklamą i nakłanianiem do kupowania.

Znana nam fizyka, racjonalne podejście do życia itd. tracą na wartości przy tym wszystkim.

Pozdrawiam
Adrian

W filmie nie ma mowy o patologiach, a jedyną rodziną, która jest w ogóle wspomniana, to chyba żona i dziecko Franka. Sam Frank to odpowiedzialny koleś i głowa rodziny, który nie ma czasu na bieganie w ciemnych okularach i walkę z systemem. W końcu przyłącza się jednak do Nada, ale jego rodzina jest przedstawiona tutaj jako obciążenie – co po namyśle może być nawet bardziej niepokojące niż to, że nawoływanie do rozpłodu jest częścią propagandy obcych :).

Właśnie z powodu tego, że należy brać takie poprawki, film staje się kiczowaty. Usilnie pragnie przedstawić świat w czarno-biały sposób – co jest wyrażone przez same okulary – ale problem, który porusza, taki nie jest. Pisząc rozprawkę, analizuje się plusy i minusy oraz wyciąga się z tego wnioski, tutaj nie ma natomiast nawet próby podjęcia takiej dyskusji i w związku z tym jest sporo takich bubli, na które trzeba przymknąć oko. No i chociaż nie brakuje w nim takich komicznie fatalnych niekonsekwencji, przedstawia autentyczne zmęczenie tym stylem życia. To camp - przesadzony, teatralny i kiczowaty, ale też szczery obraz pewnych nastrojów.

Nie zrozum mnie źle, to klawy film i nie staram się być adwokatem wszechogarniającego konsumpcjonizmu. Jest to natomiast taka estetyka, do której mam pewien dystans :P