Patetyzm miejscami wręcz wylewa się z ekranu, porównałabym w tej kwestii ten film do naszego "Miasta 44", ale mniej mnie tutaj drażnił. Zamysłem filmu z pewnością było podejście do tematu w sposób naturalny, stąd dużo problemów dotyczących miłostek głównych postaci, scen erotycznych, pokazane jest takie zwykłe życie młodych ludzi. Bohaterowie są różnorodni, mają różne charaktery, różne sposoby na radzenie sobie z otaczającą ich rzeczywistością i to naprawdę dobrze się ogląda, bo dzięki temu nie mamy tylko złych do szpiku kości postaci albo tylko posągowych herosów. Może Schmeling był faktycznie postacią lekko przerysowaną, aczkolwiek jestem w stanie uwierzyć, że bywali tacy, którzy chcieli być jak John Wayne. Mnie osobiście irytowała jeszcze Rita, ale może mam alergię na tego typu zachowania. Film jest bardzo ładny wizualnie, spodziewałam się czegoś gorszego po produkcji litewskiej (nie wiem, dlaczego), byłam mile zaskoczona. Miejscami było dość ciężko albo lekko żenująco (niektóre sceny seksu), ale te pojedyncze sceny nie zepsuły mi odbioru całości. Film długi, ale nie dluży się, czuć wartkość akcji, jest dużo wątków pobocznych dotyczących drugoplanowych bohaterów, ale dobrze poprowadzonych, co dodatkowo dodaje tempa filmowi. Może się spodobać przemyślane zamknięcie akcji i rozwiązanie wątków bohaterów, również pobocznych. Nie ma się przesytu treści, film nie miał być chyba moralitetem, miał po prostu ukazać w miarę naturalnie postawy młodych ludzi wobec sytuacji w powojennej Litwie. Moim zdaniem warto zobaczyć, chociaż raz.